Zgodnie z art. 89a ustawy o VAT, podatnik może skorzystać z tzw. ulgi na złe długi, czyli odzyskać równowartość podatku, jeśli już ją opłacił w urzędzie skarbowym. Zasada taka obowiązuje, jeśli nabywca towaru lub usługi nie zapłaci należności w ciągu 150 dni od upływu terminu płatności i nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacji. Podatnik musi być natomiast podatnikiem czynnym VAT, a wierzytelności muszą być nieściągalne i nieprzeterminowane.

Aby skorzystać z ulgi, musi również zostać spełniony warunek limitu czasowego – od daty wystawienia faktury nie mogą upłynąć 2 lata, licząc od końca roku, w którym została ona wystawiona. Również po stronie wierzyciela leży obowiązek zorientowania się, czy dłużnik w dalszym ciągu jest czynnym podatnikiem VAT oraz czy nie zostało rozpoczęte wobec niego postępowanie upadłościowe lub likwidacja. Te informacje muszą zostać potwierdzone na dzień przed złożeniem deklaracji podatkowej, w której korzysta się z ulgi za złe długi.

Pamiętać należy o tym, że bez względu na to, czy wierzyciel zdecyduje się na skorzystanie z ulgi czy nie, dłużnik, który nie uregulował należności w ciągu 150 dni od upływu terminu płatności, ma obowiązek skorygować odliczoną wcześniej kwotę podatku, wynikającą z tej należności. Sankcja za nie wypełnienie tego obowiązku wynosi 30 proc. kwoty podatku wynikającego z nieopłaconych faktur lub umów.

Źródło: DGP