Dzięki unijnej dyrektywie państwa Unii zmniejszą zużycie energii i zwiększą, dzięki temu, konkurencyjność firm i gospodarki. Mimo to, polskie przedsiębiorstwa nadal nie są zainteresowane inwestycjami w energooszczędność.

Zgodnie z ustawą o efektywności energetycznej w Polsce zaczął obowiązywać system białych certyfikatów, czyli świadectw efektywności energetycznej, który w praktyce okazał się bardzo skomplikowany. Na jego podstawie przedsiębiorstwa, które zajmują się sprzedażą energii elektrycznej, ciepła lub gazu odbiorcom końcowym, czyli konsumentom w gospodarstwach domowych, muszą przedstawić do umorzenia prezesowi URE określoną liczbę takich świadectw. Firmy, które nie wywiązały się z tego obowiązku, do końca marca 2014 r. będą musiały wnieść opłatę zastępczą w wysokości 1 tys. zł za 1 tonę.

Takie przedsiębiorstwa nie są jednak zainteresowane inwestycjami, które mają przynieść poprawę efektywności energetycznej. Wolą one płacić opłaty zastępcze. Dyrektywa unijna będzie natomiast takie inwestycje wymuszała. Do 5 czerwca wszystkie kraje członkowskie powinny już wdrożyć ją do swojego prawodawstwa.

Dyrektywa wprowadzi kilka zasadniczych zmian, jak obowiązek poprawy efektywności energetycznej przedsiębiorstw, ale także zwiększenie roli sektora publicznego oraz obowiązek termomodernizacji budynków. Na tej podstawie każdego roku 3 proc. powierzchni budynków należących do instytucji rządowych lub przez nie zajmowanych będzie podlegać renowacji, która ograniczy zużycie energii. W dużych przedsiębiorstwach przeprowadzane będą audyty energetyczne.

Zmiany te mają przynieść Unii Europejskiej co najmniej 17-procentowy wzrost efektywności energetycznej do 2020 r. Firmy mają zyskać na konkurencyjności. Niższe zużycie energii oznacza niższe koszty produkcji, a co za tym idzie – niższe ceny.