Z badania poziomu stresu pracowników, przeprowadzonego przez NSZZ „Solidarność” we współpracy z Instytutem Medycyny Pracy, wynika, że najmniej stresującą pracę mają osoby, zatrudnione w nauce i kulturze. Najbardziej narażeni na działanie niekorzystnych czynników psychologiczno-fizycznych są natomiast pracownicy branży metalowej, bankowości oraz komunikacji.

Projekt dofinansowany przez Unię Europejską, sprawdzał wpływ poprawy psychospołecznych warunków pracy na ograniczenie kosztów ekonomicznych w firmach. Badaniem objęto ponad 7 tysięcy pracowników z 15 branż. Jego efektem ma być stworzenie bezpłatnego narzędzia do szybkiej oceny występowania ryzyk psychospołecznych występujących w firmie. Celem ma być zwrócenie uwagi pracodawców na zależność między ograniczaniem poziomu stresu w pracy a wydajnością pracowników, ich mniejszą absencję oraz większą kreatywność.

Wiele elementów, wywołujących stres, pracodawca może ograniczać lub całkowicie wyeliminować. Wśród najbardziej stresujących czynników aż 80 procent badanych wskazało: niejednoznaczne zasady wynagradzania, brak perspektyw awansu oraz nadmierną biurokrację. Wpływają one negatywnie na samopoczucie, wydajność oraz motywację. Najbardziej stresogenną sytuacją jest natomiast możliwość utraty pracy oraz ryzyko, związane z utratą zdrowia na danym stanowisku.

Badanie wykazało również, że poziom tolerancji niekorzystnych fizycznych i społecznych warunków pracy obniża się z wiekiem. Już w wieku 35-44 lat znacznie spada i pogłębia się w grupach starszych pracowników. Na stres mniej skarżą się natomiast panny i kawalerowie, którzy łatwiej zachowują równowagę między życiem zawodowym i prywatnym.

Pracownicy z prośbą o poradę lub interwencję w sprawie nadmiernych czynników stresogennych w pracy, mogą zwracać się do Państwowej Inspekcji Pracy. W 2012 roku takich zgłoszeń było ok. 6 tysięcy. PIP prowadzi również szkolenia dla firm oraz pracowników w zakresu radzenia sobie ze stresem oraz eliminowania czynników, wywołujących stres w miejscu pracy.