Kryzys daje się we znaki różnym przedsiębiorstwom w różnych branżach. I chociaż sytuacja, zdaniem ekspertów, ma powoli zmieniać się na lepsze, niektórzy przedsiębiorcy wolą zrobić sobie przerwę w prowadzeniu interesów, niż narażać się na dodatkowe straty. W takiej sytuacji osoba, prowadząca swoją działalność gospodarczą może ją zawiesić. Musi jednak pamiętać o wypełnieniu kilku obowiązków.

Czasowe zaprzestanie prowadzenia działalności może trwać od 30 dni do 24 miesięcy. Z takiej opcji może skorzystać każdy jednoosobowy przedsiębiorca, posiadający wpis do CEIDG, jeśli nie zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę. W celu zawieszenia działalności, należy złożyć wniosek CEIDG-1 w urzędzie miasta lub gminy. We wniosku musi znaleźć się informacja o dacie rozpoczęcia zawieszenia i przewidywanej dacie jej wznowienia. Obowiązkiem poinformowania urzędu skarbowego oraz ZUS-u o przerwaniu prowadzenia działalności jest obarczony urząd miasta lub gminy – nie musi się tym zajmować przedsiębiorca.

Pamiętać trzeba jednak, że zawieszenie działalności nie oznacza jej zaprzestania – nadal dysponuje się, na przykład, majątkiem firmowym. Przedsiębiorca traci jednak prawo do osiągania bieżących przychodów z tytułu działalności. Może jednak otrzymywać przychody z innych źródeł – umów o dzieło, umów zleceń, czy z etatu.

W okresie zawieszenia działalności przedsiębiorca nie musi opłacać zaliczek na podatek dochodowy. Musi jednak rozliczać podatki, jeżeli otrzymuje przychody. Nie jest także zwolniony z obowiązku prowadzenia Księgi przychodów i rozchodów. Przedsiębiorca powinien zapisywać przychody i wydatki powstałe w trakcie zawieszenia. Zgodnie z przepisami, ma on bowiem prawo do wykonywania wszelkich czynności niezbędnych do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Koszty, jakie osoba z zawieszoną działalnością może ponosić, to wydatki, wynikające z umów zawartych przed zawieszeniem, czyli na przykład – wynajem biura, abonament telefoniczny, ubezpieczenie itp. W KPiR można natomiast zapisywać przychody, które powstają w wyniku: zobowiązań wykonanych przed zawieszeniem działalności, sprzedaży części majątku firmowego, odsetek z firmowego konta bankowego, lokat firmowych, itp. Wszystkie te przychody i koszty należy rozliczyć w zeznaniu rocznym.

Przedsiębiorcy, będący podatnikami VAT, które osiągnęły przychody w trakcie zawieszenia, mają ponadto obowiązek rozliczenia VAT-u w deklaracjach VAT-7, VAT-7K lub VAT-7D. Podobnie jednak, mogą one odliczyć VAT od zakupów na standardowych zasadach, jeśli w trakcie zawieszenia działalności muszą ponieść określone koszty. W obu przypadkach deklarację VAT należy złożyć tylko za te okresy, w których transakcje się pojawiły.

Zawieszenie działalności oznacza również zwolnienie z opłacania składek ZUS na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Składkę na ubezpieczenie zdrowotne należy jednak zapłacić w całości za miesiąc, w którym rozpoczął się okres zawieszenia.

Z prawa do zawieszenia działalności można skorzystać również w okresie pierwszych 24 miesięcy prowadzenia firmy. Pamiętać należy jednak, że w takich sytuacjach przedsiębiorca traci okres tzw. „małego ZUS-u”, czyli prawa do opłacania preferencyjnych składek ZUS przez pierwsze 24 miesiące działalności gospodarczej.