Przedsiębiorca
może zatrudnić rodziców w firmie na podstawie umowy o pracę
i mimo tego płacić za nich dużo niższy ZUS. W takiej samej
wysokości jak składki dla prowadzących działalność gospodarczą.
Zatrudnienie
matki czy ojca w firmie oznacza zazwyczaj, że przedsiębiorcze
dziecko zyska bardzo lojalnego i oddanego pracownika. Z punktu
widzenia polskich przepisów nie ma problemu by na rzecz
przedsiębiorcy pracowały osoby z najbliższej rodziny.
Rodzic
zatrudniony na podstawie umowy o pracę zyskuje takie same prawa
pracownicze, jak pozostałe osoby zatrudnione w firmie. Ma prawo do
urlopu i ochrony prawnej wynikającej z kodeksu pracy. W niektórych
jednak przypadkach status rodzica w firmie dziecka będzie inny niż
standardowego pracownika, bowiem kodeks pracy to jedno, a ZUS-
drugie.
Jeżeli
najbliżsi członkowie rodziny- w tym matka czy ojciec- pozostają z
prowadzącym działalność we wspólnym gospodarstwie domowym,
ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych traktuje ich jako osoby
współpracujące z przedsiębiorcą, nawet jeśli są
zatrudnieni w firmie w ramach umowy o pracę.
W
efekcie składki ZUS nie są odprowadzane w takiej wysokości, jak za
pracownika, tylko według podobnych zasad, jak u prowadzących
działalność- składki na ubezpieczenia społeczne nie zależą od
faktycznego dochodu, a podstawa ich naliczania nie jest niższa niż
60 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.
Przy
czym osoba współpracująca nie ma prawa do tzw.
preferencyjnych składek ZUS, płaconych przez początkującego
przedsiębiorcę przez pierwsze dwa lata działalności. Oznacza to,
że jeśli np. dziecko zakłada działalność, ma prawo do niższych
składek na ZUS, ale jego rodzice- jako osoby współpracujące-
już nie.
Niski
ZUS może być zatem zachętą dla zatrudnienia rodziców, tym
bardziej że przedsiębiorcze dziecko może zaliczyć w koszty
prowadzonej przez siebie działalności zarówno składki na
ubezpieczenia społeczne, jak i pensję płaconą rodzicom.
Do
kosztów mogą być także zaliczane wydatki związane z
wykonywaniem przez rodziców- pracowników obowiązków
służbowych (np. diety, ryczałt za hotel, wydatki związane z
podnoszeniem kwalifikacji zawodowych czy opłaty związane z
użytkowaniem prywatnego auta w firmie). Co więcej, tego typu
wydatki będą także kosztem uzyskania przychodów także w
sytuacji, gdy rodzic jest osobą współpracującą, ale nie
jest zatrudniony na umowę o pracę.
Zatrudniając
w firmie rodziców należy mieć na uwadze, że w sytuacji gdy
rodzic nie pozostaje z nami we wspólnym gospodarstwie domowym,
czyli mieszka osobno i utrzymuje się we własnym zakresie- w
przypadku zatrudnienia na podstawie umowy o pracę będzie miał w
firmie status pracownika, a nie osoby współpracującej, a w
związku z tym będzie podlegał ubezpieczeniom społecznym w takim
zakresie, jak każdy pracownik.
Co w
sytuacji, kiedy rodzic jest już emerytem? Jeśli jest osobą
współpracującą z przedsiębiorcą i ma ustalone prawo do
emerytury oraz osiągnął wiek emerytalny- nie trzeba za niego
odprowadzać składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. W takiej
sytuacji rodzic nie musi również informować ZUS o podjęciu
działalności zarobkowej i w związku z tym obawiać się, że jego
emerytura może zostać zmniejszona lub zawieszona (co może mieć
miejsce w przypadku osób na wcześniejszej emeryturze).
Źródło:
money.pl