Właściciele
budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej są
zobowiązani cztery razy w roku zasilić budżety władz lokalnych.
To wartość budowli, a nie osiągane z tytułu posiadania jej
przychody determinuje wysokość podatku od nieruchomości.
Lokalnym
podatkiem od nieruchomości są opodatkowane m.in. budowle. Ich
właściciele są zobowiązani do poprawnego wyliczenia oraz
odprowadzenia podatku w czterech ratach: do 15 marca, 15 maja, 15
września oraz 15 listopada. Obowiązek podatkowy powstaje od
pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym
powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.
Budowlą
jest obiekt budowlany w rozumieniu prawa budowlanego. Nie stanowi ona
budynku, obiektu małej architektury (np. śmietnik, zbiornik) czy
urządzenia budowlanego w rozumieniu przepisów prawa
budowlanego związanego z obiektem budowlanym, które zapewnia
możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Co
ważne, przedsiębiorca zapłaci podatek jedynie od tych budowli,
które wykorzystuje w związku z prowadzoną przez siebie
działalnością gospodarczą.
Właściciel
budowli zapłaci podatek od wartości, o której mowa w
ustawach o podatkach dochodowych, ustalonej na 1 stycznia roku
podatkowego, która stanowi podstawę obliczania w tym roku
amortyzacji. Nie będzie się ona jednak co roku zmieniać, gdyż nie
pomniejszą je opisy amortyzacyjne (w przypadku budowli całkowicie
zamortyzowanych, będzie to wartość z dnia 1 stycznia roku, w
którym dokonano pierwszego odpisu). Po potrzebną wartość
należy sięgnąć zatem do ewidencji środków trwałych.
Warto
również pamiętać, że jeżeli obowiązek zapłaty podatku
od nieruchomości powstaje w ciągu roku podatkowego podstawą
opodatkowania jest wartość będąca podstawą obliczania stawki
amortyzacji na dzień powstania obowiązku podatkowego.
Jeżeli
dana budowla stanowi przedmiot umowy leasingu finansowego, nieco
inaczej będzie ustalona podstawa do opodatkowania podatkiem od
nieruchomości. W przypadku przejęcia budowli przez właściciela w
celu ustalenia podstawy do opodatkowania, przyjmuje się wartość
początkową przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, zaktualizowaną
i powiększoną o dokonanie ulepszenia oraz niepomniejszoną o spłatę
wartości początkowej.
To
rada gminy odpowiada za ustalenie wysokości podatku. Ograniczającą
ją w tym działaniu jest jednak ustawa o podatkach lokalnych,
narzucająca maksymalną stawkę podatku na poziomie 2 proc.
ustalonej zgodnie z przytoczonymi wyżej przypadkami budowli.
Źródło:
money.pl