Aktualność "Nieodpłatne przekazanie towarów na cele reklamowe"
Spółka
produkująca wyroby spożywcze, w celu poszerzenia rynku odbiorców,
chce przeznaczyć część swoich produktów na cele reklamowe,
wskazując jako cel degustację w placówkach handlowych dla
potencjalnych klientów. Produkty przekazywane na degustacje są
wydawane w takich samych opakowaniach jak produkty sprzedawane. Jakie
będą konsekwencje w podatku dochodowym od osób prawnych po
stronie spółki?
Koszty związane z wytworzeniem produktów przekazywanych przez spółkę dla celów reklamowych stanowią koszty uzyskania przychodów z uwagi na ich związek z przychodem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, polegający na zachęcaniu poprzez działania reklamowe do zakupu produktów spółki. W myśl tego przepisu, kosztami uzyskania przychodów są bowiem koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Tak więc nieodpłatne przekazanie towarów na cele reklamowe będzie stanowiło dla spółki koszt uzyskania przychodu co potwierdzają organy podatkowe.
Natomiast zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT, podatek VAT nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie w tym samym przepisie ustanowiono od tej reguły wyjątki. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) tiret 2 ustawy o CIT podatek należny stanowi koszty uzyskania przychodów w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami.
W rezultacie, kosztem uzyskania przychodów może być należny podatek VAT obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, czyli ustawą o podatku VAT, odprowadzany w związku z przekazaniem lub zużyciem towarów na potrzeby reklamy. Tym samym, kosztem uzyskania przychodów może być tylko taki podatek VAT należny, w stosunku do którego obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z ustawą o podatku VAT.
Oznacza to, że skoro nieodpłatne przekazania produktów spożywczych na cele degustacji nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, to zapłacony przez spółkę podatek należny nie mógł stanowić dla spółki kosztu uzyskania przychodów na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.
Podstawową zasadą podatku dochodowego jest obciążenie podatnika ciężarem dowodu, że poniesiony przez niego wydatek wykazywał związek z przychodem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP. W odniesieniu do wymogów dokumentacyjnych, pozwalających na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z produkcją wyrobów spożywczych przekazywanych na cele reklamowe, samo opisanie produktu- degustacja w placówkach handlowych odbiorcy dla potencjalnych klientów spółki- nie jest wystarczające. Z samego określenia przeznaczenia produktu nie można bowiem wnioskować na jakie cele produkt ten w rzeczywistości został wykorzystany (np. czy nie doszło do jego zawinionej przez spółkę utraty, czy nie został wykorzystany na cele własne pracowników, etc.).
Wydaje się więc, że aby uniknąć konfliktu z organami podatkowymi udokumentowanie przekazywania produktów na cele reklamowe powinno być dodatkowo wsparte stosownymi zapisami umów obligujących spółkę do przekazania określonej ilości próbek towaru kontrahentom na cele reklamowe (cele degustacji), a w razie ich braku lub dodatkowo- także wewnętrzna dokumentacja spółki, z której by wynikało, jakie produkty i w ramach jakiej akcji promocyjnej (reklamowej), na rzecz jakiego odbiorcy zostały przez spółkę przekazane. Ponadto towary z przeznaczeniem na cele promocyjne powinny także zawierać informację, że takie jest ich przeznaczenie.
Źródło: money.pl
Koszty związane z wytworzeniem produktów przekazywanych przez spółkę dla celów reklamowych stanowią koszty uzyskania przychodów z uwagi na ich związek z przychodem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, polegający na zachęcaniu poprzez działania reklamowe do zakupu produktów spółki. W myśl tego przepisu, kosztami uzyskania przychodów są bowiem koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Tak więc nieodpłatne przekazanie towarów na cele reklamowe będzie stanowiło dla spółki koszt uzyskania przychodu co potwierdzają organy podatkowe.
Natomiast zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT, podatek VAT nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie w tym samym przepisie ustanowiono od tej reguły wyjątki. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) tiret 2 ustawy o CIT podatek należny stanowi koszty uzyskania przychodów w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami.
W rezultacie, kosztem uzyskania przychodów może być należny podatek VAT obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, czyli ustawą o podatku VAT, odprowadzany w związku z przekazaniem lub zużyciem towarów na potrzeby reklamy. Tym samym, kosztem uzyskania przychodów może być tylko taki podatek VAT należny, w stosunku do którego obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z ustawą o podatku VAT.
Oznacza to, że skoro nieodpłatne przekazania produktów spożywczych na cele degustacji nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, to zapłacony przez spółkę podatek należny nie mógł stanowić dla spółki kosztu uzyskania przychodów na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.
Podstawową zasadą podatku dochodowego jest obciążenie podatnika ciężarem dowodu, że poniesiony przez niego wydatek wykazywał związek z przychodem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP. W odniesieniu do wymogów dokumentacyjnych, pozwalających na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z produkcją wyrobów spożywczych przekazywanych na cele reklamowe, samo opisanie produktu- degustacja w placówkach handlowych odbiorcy dla potencjalnych klientów spółki- nie jest wystarczające. Z samego określenia przeznaczenia produktu nie można bowiem wnioskować na jakie cele produkt ten w rzeczywistości został wykorzystany (np. czy nie doszło do jego zawinionej przez spółkę utraty, czy nie został wykorzystany na cele własne pracowników, etc.).
Wydaje się więc, że aby uniknąć konfliktu z organami podatkowymi udokumentowanie przekazywania produktów na cele reklamowe powinno być dodatkowo wsparte stosownymi zapisami umów obligujących spółkę do przekazania określonej ilości próbek towaru kontrahentom na cele reklamowe (cele degustacji), a w razie ich braku lub dodatkowo- także wewnętrzna dokumentacja spółki, z której by wynikało, jakie produkty i w ramach jakiej akcji promocyjnej (reklamowej), na rzecz jakiego odbiorcy zostały przez spółkę przekazane. Ponadto towary z przeznaczeniem na cele promocyjne powinny także zawierać informację, że takie jest ich przeznaczenie.
Źródło: money.pl
Facebook
Śledzik
Wykop
