Aktualność "Jak zabrać się za plany urlopowe"
Zgodnie
z obowiązującymi przepisami, każdemu pracownikowi zatrudnionemu na
umowę o pracę, przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego,
płatnego urlopu wypoczynkowego.
W związku z tym w wielu firmach są tworzone plany urlopowe, które mają na celu głównie usprawnienie funkcjonowania przedsiębiorstwa. Obowiązek tworzenia takiego dokumentu przez pracodawcę wynika z art. 163 par. 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94).
Zanim jednak pracodawca przystąpi do planowania urlopów w swoim zakładzie, pomocne może okazać się zapoznanie z rodzajami urlopów, zasadami tworzenia planów urlopowych, informacjami na temat tego, kiedy musi to robić, a kiedy wystarczy samo porozumienie z pracownikiem.
Istnieją sytuacje, które zwalniają pracodawcę z obowiązku tworzenia planów urlopowych. Dzieje się tak, gdy:
Nigdzie nie określono, że pracodawca musi stworzyć jeden plan urlopowy na cały rok. Mogą zatem powstać półroczne lub kwartalne dokumenty tego typu. Możliwe jest również tworzenie planów urlopowych oddzielnie dla poszczególnych części swojego przedsiębiorstwa.
Taki plan powinien powstać przed rozpoczęciem okresu, którego będzie dotyczyć. W przypadku planu urlopowego obejmującego cały rok kalendarzowy, powinien on zostać ustalony do 31 grudnia poprzedniego roku. Jeśli jednak wystąpi sytuacja, w której dokument ten jeszcze nie powstał, a rozpoczął się już okres, którego ma dotyczyć, wówczas pracodawca nie ma prawa odmówić pracownikowi udzielenia urlopu na początek tego okresu.
Przede wszystkim należy pamiętać o cechach charakterystycznych urlopu wypoczynkowego. Przepisy mówią, że jest to urlop nieprzerwany. Dopuszcza się jednak możliwość podzielenia go na części, ale pod dwoma warunkami:
Dodatkowo w szczególnej sytuacji znajdują się osoby, które podejmują pracę po raz pierwszy. Tacy pracownicy w roku kalendarzowym, w którym podejmują pracę, uzyskują prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego im po przepracowaniu roku.
Obowiązkiem pracodawcy jest również uwzględnienie w planie urlopowym osób, które w roku kalendarzowym obejmującym plan wracają do pracy np. po urlopie wychowawczym lub bezpłatnym.
Co do zasady, w planie urlopowym terminy pracodawca ustala samodzielnie, jednak powinien on brać pod uwagę:
Gotowy plan urlopowy powinien być podany do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty w danym zakładzie. Można skorzystać z różnych sposobów- obwieszczenia, intranetu, poinformowanie przez przełożonego lub kadrową, wywieszenie na tablicy ogłoszeń, etc. Po tej czynności plan staje się wiążący, a ewentualne zmiany mogą nastąpić tylko w szczególnych sytuacjach.
Mimo ustalenia planu urlopowego, pracownik powinien uzyskać zgodę pracodawcy na rozpoczęcie urlopu w określonym terminie. Zabieg ten ułatwia kontrolę wykorzystanych urlopów, dlatego też pracodawca musi zadbać o to, by pracownicy ponownie złożyli odpowiedni wniosek tuż przed wykorzystaniem urlopu. Ostatecznie nie rozstrzygnięto sporu, czy takie wnioski są bezwzględnie konieczne, dlatego też pracodawca powinien zadecydować o tym indywidualnie, a taką decyzję zawrzeć w regulaminie zakładu pracy.
Pracodawca powinien również pamiętać o wszelkich korektach planu, np. gdy zmienia się rodzaj umowy- umowa na okres próbny zmienia się w umowę na czas nieokreślony, czyli pracodawca tworzy plan urlopowy według wymiaru przysługującemu pracownikowi na dany rok kalendarzowy proporcjonalnie do czasu trwania pierwszej umowy. Następnie tworzy korektę uwzględniającą urlop, do którego pracownik wraz z nową umową nabył prawo. Ponadto korekty powinny objąć wszelkie zdarzenia losowe, przez które termin urlopu ulega zmianie:
Źródło: money.pl
W związku z tym w wielu firmach są tworzone plany urlopowe, które mają na celu głównie usprawnienie funkcjonowania przedsiębiorstwa. Obowiązek tworzenia takiego dokumentu przez pracodawcę wynika z art. 163 par. 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94).
Zanim jednak pracodawca przystąpi do planowania urlopów w swoim zakładzie, pomocne może okazać się zapoznanie z rodzajami urlopów, zasadami tworzenia planów urlopowych, informacjami na temat tego, kiedy musi to robić, a kiedy wystarczy samo porozumienie z pracownikiem.
Istnieją sytuacje, które zwalniają pracodawcę z obowiązku tworzenia planów urlopowych. Dzieje się tak, gdy:
- u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa,
- zakładowa organizacja związkowa wyrazi zgodę na odstąpienie przez pracodawcę od obowiązku sporządzania planów urlopowych.
- bieżący- taki, do którego pracownik nabył już prawo,
- przyszły- taki, do którego pracownik nabędzie prawo w trakcie zaplanowanego okresu,
- kolejny- następny urlop, prawo do którego pracownik nabywa 1 stycznia każdego roku,
- uzupełniający- taki, do którego pracownik nabędzie prawo w ciągu roku, a wynikający z ogólnego stażu pracy i wykształcenia,
- dodatkowy- przysługujący niektórym pracownikom na podstawie przepisów szczególnych
Nigdzie nie określono, że pracodawca musi stworzyć jeden plan urlopowy na cały rok. Mogą zatem powstać półroczne lub kwartalne dokumenty tego typu. Możliwe jest również tworzenie planów urlopowych oddzielnie dla poszczególnych części swojego przedsiębiorstwa.
Taki plan powinien powstać przed rozpoczęciem okresu, którego będzie dotyczyć. W przypadku planu urlopowego obejmującego cały rok kalendarzowy, powinien on zostać ustalony do 31 grudnia poprzedniego roku. Jeśli jednak wystąpi sytuacja, w której dokument ten jeszcze nie powstał, a rozpoczął się już okres, którego ma dotyczyć, wówczas pracodawca nie ma prawa odmówić pracownikowi udzielenia urlopu na początek tego okresu.
Przede wszystkim należy pamiętać o cechach charakterystycznych urlopu wypoczynkowego. Przepisy mówią, że jest to urlop nieprzerwany. Dopuszcza się jednak możliwość podzielenia go na części, ale pod dwoma warunkami:
- pracownik złożył odpowiedni wniosek
- przynajmniej jedna część urlopowa powinna trwać minimum 14 dni kalendarzowych
Dodatkowo w szczególnej sytuacji znajdują się osoby, które podejmują pracę po raz pierwszy. Tacy pracownicy w roku kalendarzowym, w którym podejmują pracę, uzyskują prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego im po przepracowaniu roku.
Obowiązkiem pracodawcy jest również uwzględnienie w planie urlopowym osób, które w roku kalendarzowym obejmującym plan wracają do pracy np. po urlopie wychowawczym lub bezpłatnym.
Co do zasady, w planie urlopowym terminy pracodawca ustala samodzielnie, jednak powinien on brać pod uwagę:
- wnioski pracowników oraz
- konieczność zapewnienia normalnego toku pracy.
Gotowy plan urlopowy powinien być podany do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty w danym zakładzie. Można skorzystać z różnych sposobów- obwieszczenia, intranetu, poinformowanie przez przełożonego lub kadrową, wywieszenie na tablicy ogłoszeń, etc. Po tej czynności plan staje się wiążący, a ewentualne zmiany mogą nastąpić tylko w szczególnych sytuacjach.
Mimo ustalenia planu urlopowego, pracownik powinien uzyskać zgodę pracodawcy na rozpoczęcie urlopu w określonym terminie. Zabieg ten ułatwia kontrolę wykorzystanych urlopów, dlatego też pracodawca musi zadbać o to, by pracownicy ponownie złożyli odpowiedni wniosek tuż przed wykorzystaniem urlopu. Ostatecznie nie rozstrzygnięto sporu, czy takie wnioski są bezwzględnie konieczne, dlatego też pracodawca powinien zadecydować o tym indywidualnie, a taką decyzję zawrzeć w regulaminie zakładu pracy.
Pracodawca powinien również pamiętać o wszelkich korektach planu, np. gdy zmienia się rodzaj umowy- umowa na okres próbny zmienia się w umowę na czas nieokreślony, czyli pracodawca tworzy plan urlopowy według wymiaru przysługującemu pracownikowi na dany rok kalendarzowy proporcjonalnie do czasu trwania pierwszej umowy. Następnie tworzy korektę uwzględniającą urlop, do którego pracownik wraz z nową umową nabył prawo. Ponadto korekty powinny objąć wszelkie zdarzenia losowe, przez które termin urlopu ulega zmianie:
- z polecenia pracodawcy, gdy pojawia się zagrożenie, że nieobecność pracownika może spowodować poważne zakłócenia w toku pracy;
- na wniosek pracownika, gdy ten umotywuje go ważnymi i rozsądnymi przyczynami (rodzinne, osobiste);
- gdy pracownik jest niezdolny do pracy z powodu choroby (szczególnie gdy jest to choroba zakaźna), zostaje powołany do służby wojskowej lub ćwiczeń na okres do trzech miesięcy, przechodzi na urlop macierzyński, musi sprawować opiekę nad chorym członkiem rodziny lub gdy został tymczasowo aresztowany albo odbywa karę pozbawienia wolności.
Źródło: money.pl
Facebook
Śledzik
Wykop
