Karta
podatkowa jest jedną z najprostszych form opodatkowania.
Przedsiębiorca na karcie nie musi prowadzić księgowości, nie
składa rocznego zeznania o dochodach i płaci często niewysoki
podatek , niezależny od zarobków. Traci jednak ulgi podatkowe
i możliwość wspólnego rozliczenia z małżonkiem lub
dzieckiem, do tego podatek musi płacić również wtedy, gdy
firma nie przynosi dochodu.
21
stycznia mija ostateczny termin, w którym można składać
wnioski w sprawie zmiany formy opodatkowania. Warto wiedzieć co
nieco o poszczególnych formach opodatkowania, zatem teraz
kilka słów o karcie podatkowej.
Ten
podatek- w przeciwieństwie do pozostałych form opodatkowania- nie
ma żadnego związku z kwotą faktycznych zarobków
przedsiębiorcy. Kwotę miesięcznego podatku ustala w drodze decyzji
naczelnik urzędu skarbowego, kierując się rodzajem i zakresem
prowadzonej działalności gospodarczej, liczbą pracowników
przedsiębiorstwa oraz liczbą mieszkańców miejscowości, w
której działa firma.
Generalnie
za pomocą karty mogą się rozliczać z fiskusem przede wszystkim
prowadzący działalność usługową, wytwórczo- usługową
oraz handlową. Przedsiębiorcy zainteresowani kartą podatkową mogą
sami sprawdzić, czy ich działalność może być opodatkowana kartą
i z jaką kwotą podatku muszą się liczyć- takie informacje znajdą
w załączniku do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od
niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Należy
jednak pamiętać, że kwota podatku niezależnie od dochodu jest
korzystna dla przedsiębiorców, którzy mają wysokie
zarobki. A także o tym, że jeśli firma będzie miała kłopoty
finansowe i zamiast dochodu pojawi się strata, podatek i tak trzeba
będzie zapłacić.
Przedsiębiorcy,
którzy chcą rozliczać się z fiskusem w formie karty
podatkowej, nie mogą prowadzić innej, pozarolniczej działalności
gospodarczej, a ich współmałżonek nie może mieć firmy,
która działa w tym samym. Nie mogą także zatrudniać osób
na umowę zlecenie i o dzieło, tylko na umowę o pracę.
Wyznaczoną
kwotę miesięcznego podatku przedsiębiorca na karcie podatkowej
pomniejsza o zapłaconą składkę na ubezpieczenie zdrowotne w
wysokości 7,75% podstawy wymiaru tej składki do 7 dnia każdego
miesiąca za ubiegły miesiąc (za wyjątkiem podatku za grudzień,
który należy zapłacić do 28 grudnia). Kartowicz w
porównaniu z przedsiębiorcą płacącym podatek według
stawek skali podatkowej czy 19- proc. stawki liniowej, ma niewiele
biurokratycznych obowiązków: nie musi prowadzić księgowości
(musi jedynie przechowywać przez 5 lat faktury i rachunki
dokumentujące sprzedaż), nie składa także rocznego zeznania PIT.
Zobowiązany jest jedynie do złożenia w urzędzie skarbowym do
końca stycznia formularza PIT-16A z wykazem zapłaconych i
odliczonych od podatku składek na ubezpieczenie zdrowotne.
Przedsiębiorcy
na karcie podatkowej nie mogą za to skorzystać z żadnych odliczeń
i ulg podatkowych (za wyjątkiem odliczenia od podatku wspomnianych
wyżej składek na ubezpieczenie zdrowotne). Wyjątkiem jest
sytuacja, w której przedsiębiorca na karcie ma także dochody
z innych źródeł, np. z etatu. W tym wypadku musi złożyć
roczne zeznanie PIT (w przypadku etatu PIT-37, składany do końca
kwietnia), ale może także, jeśli ma wystarczający dochód z
etatu, skorzystać z części ulg podatkowych (za wyjątkiem
wspólnego rozliczenia z małżonkiem i samotnie wychowywanym
dzieckiem).
Źródło:
money.pl