Przedsiębiorcom
zaliczającym się do grona tzw. małych podatników
przysługuje kilka przywilejów- zarówno na gruncie
ustawy o VAT jak też ustawy o podatku dochodowym. Dotyczą one m.in.
możliwości rozliczania VAT-u dopiero po otrzymaniu zapłaty od
kontrahenta, sposobu wpłaty zaliczek na podatek dochodowy, czy
możliwość skorzystania z jednorazowej amortyzacji.
Małym
podatnikiem jest przedsiębiorcą, u którego wartość
przychodu ze sprzedaży w ubiegłym roku podatkowym nie przekroczyła
równowartości w złotych 1 200 000 euro, z zaokrągleniem do
1 000 zł (w roku 2013 natomiast jest to 4 922 000 zł).
Ustawa
o VAT dodaje drugi wymóg- w przypadku maklerów,
zarządzających funduszami inwestycyjnymi, agentów oraz
zleceniobiorców i innych osób świadczących usługi o
podobnym charakterze, wartość otrzymywanych prowizji (wraz z kwotą
podatku) nie może w poprzednim roku podatkowym wynieść więcej niż
równowartość 45 000 euro (tj. 185 000 zł w roku
2013).
Zarezerwowanym
dla małych podatników sposobem rozliczania podatku VAT jest
tzw. metoda kasowa. Od tego roku pozwala ona przedsiębiorcy, który
ją wybrał na rozliczenie z fiskusem faktycznie dopiero wówczas,
gdy otrzyma od kontrahenta wynagrodzenie za dostarczone towary lub
wykonane usługi.
Z
ograniczeniem spotkają się jednak przedsiębiorcy, którzy
dokonują sprzedaży na rzecz osób, które nie
rozliczają VAT, np. konsumenta albo przedsiębiorcy korzystającego
ze zwolnienia z VAT. W takim przypadku obowiązek podatkowy będzie
bowiem powstawać z dniem otrzymania całości lub części zapłaty,
nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru
lub wykonania usługi.
Dużą
zaletą metody kasowej jest fakt, iż sprowadza się ona do zapłaty
podatku dopiero, gdy podatnik będzie dysponował pieniędzmi, a w
przypadku sprzedaży dla osób nie rozliczających VAT-u daje
dodatkowe pół roku na uzyskanie zapłaty i zgromadzenie
potrzebnych środków.
Następnym
korzystnym rozwiązaniem jest możliwość kwartalnego rozliczania
VAT-u. Pozwala ono na tymczasowe odroczenie uregulowania zobowiązania
wobec urzędu skarbowego. Rozliczenie podatku następuje na takich
samych zasadach, jak w przypadku powszechnego rozliczania
miesięcznego, z tym, że podatek przedsiębiorca uiszcza nie co
miesiąc, a co kwartał.
Deklarację
złożyć należy zatem do 25-go dnia miesiąca kolejnego po
kwartale, za którego podatek dotyczy. Inni przedsiębiorcy
(którzy nie mieszczą się w definicji małego podatnika) mogą
co prawda składać deklaracje kwartalnie, jednak za pierwszy i drugi
kwartał są zobowiązani wpłacać zaliczki. Metoda ta chociaż jest
rozwiązaniem o charakterze preferencyjnym nie będzie jednak dobra w
tych firmach, których struktura biznesu łączy się z
nadwyżkami podatku np. przy dużym udziale eksportu lub wewnątrz
wspólnotowych dostaw towarów.
Kolejnym
przywilejem małego podatnika jest możliwość rezygnacji z
dokonywania miesięcznego naliczania zaliczek na podatek dochodowy na
rzecz naliczania kwartalnego. Tutaj podobnie, jak w przypadku
kwartalnego VAT-u, chodzi o możliwość odroczenia płatności
podatku.
Aby
metodę kwartalnego wpłacania zaliczek można było stosować,
przedsiębiorca o jej wyborze musi w formie pisemnej powiadomić
odpowiedni urząd skarbowy do 20-tego lutego danego roku podatkowego.
Warto tu się jednak zastanowić, czy aby na pewno podatnik będzie w
stanie dostosować do takiego rytmu uiszczania podatku, innymi słowy,
czy będzie co trzy miesiące dysponował dość dużą kwotą
pieniędzy odpowiadającą sumie trzech miesięcznych zobowiązań.
Innym
udogodnieniem dostępnym dla małego podatnika jest prawo do
jednorazowego zaliczania całej wartości zakupionych środków
trwałych w koszty uzyskania przychodu miesiąca wprowadzenia owych
składników do ewidencji.
Dotyczy
to jednak tylko komponentów z grupy 3-8 Klasyfikacji Środków
Trwałych z wyłączeniem samochodów osobowych. Nie należy
zapominać również o tym, że łączna kwota jednorazowych
odpisów amortyzacyjnych nie będzie mogła przekroczyć
równowartości w złotych 50 000 euro. W roku 2013 jest to 205
000 zł.
Źródło:
money.pl