Aktualność "Kiedy amortyzacja biura jest możliwa?"
Można
amortyzować nie tylko zakupione auto czy maszyny, ale także środki
trwałe wytworzone we własnym zakresie. W takiej sytuacji trudności
może jednak nastręczać ustalenie wartości początkowej środka
trwałego, która jest podstawą korzystnych podatkowo odpisów
amortyzacyjnych.
Pozwalające na obniżenie podatku odpisy amortyzacyjne (np. auta czy maszyn) ustala się w oparciu o wartość początkową amortyzowanego środka trwałego, dlatego bardzo ważne jest by ustalić ją w prawidłowy sposób. W przypadku składników majątku, które zostały zakupione, sprawa jest prosta: za wartość początkową przyjmuje się cenę nabycia.
Sytuacja komplikuje się jednak, gdy odpisy amortyzacyjne mają dotyczyć środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie, np. gdy firma budowlana zbuduje dla siebie magazyn czy budynek biurowy lub gdy firma komputerowa napisze program, który wykorzystuje w działalności gospodarczej.
Za początkową wartość środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie przyjmuje się koszt poniesiony w celu ich wytworzenia (skorygowany o ewentualne różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do użytkowania składnika majątku).
Koszt wytworzenia to wartość zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace oraz inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.
Do kosztu wytworzenia nie można zaliczyć wartości własnej pracy, pracy małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do użytkowania.
Natomiast wynagrodzenia pracowników wraz z pochodnymi (np. składka ZUS), stanowią element kosztu wytworzenia, ale tylko w wysokości przysługującej za czas ich pracy przy budowie danego środka trwałego. Jeżeli wytwarzany środek trwały wymaga montażu, wartość początkową powiększa się również o wydatki poniesione na montaż.
W celu określenia wartości początkowej środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie, podatnik musi dysponować odpowiednią dokumentacją, np. rachunkami czy fakturami. Jeżeli nie jest możliwe zebranie dokumentów dotyczących poniesionych wydatków, wartość początkowa ustalana jest na podstawie wyceny dokonanej przez powołanego przez podatnika biegłego.
Wycena dokonywana przez biegłego w celu ustalenia wartości początkowej środka trwałego uwzględnia ceny rynkowe środków trwałych tego samego rodzaju.
W opinii fiskusa możliwość ta przewidziana jest jednak jedynie w szczególnych przypadkach.
Źródło: money.pl
Pozwalające na obniżenie podatku odpisy amortyzacyjne (np. auta czy maszyn) ustala się w oparciu o wartość początkową amortyzowanego środka trwałego, dlatego bardzo ważne jest by ustalić ją w prawidłowy sposób. W przypadku składników majątku, które zostały zakupione, sprawa jest prosta: za wartość początkową przyjmuje się cenę nabycia.
Sytuacja komplikuje się jednak, gdy odpisy amortyzacyjne mają dotyczyć środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie, np. gdy firma budowlana zbuduje dla siebie magazyn czy budynek biurowy lub gdy firma komputerowa napisze program, który wykorzystuje w działalności gospodarczej.
Za początkową wartość środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie przyjmuje się koszt poniesiony w celu ich wytworzenia (skorygowany o ewentualne różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do użytkowania składnika majątku).
Koszt wytworzenia to wartość zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace oraz inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.
Do kosztu wytworzenia nie można zaliczyć wartości własnej pracy, pracy małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do użytkowania.
Natomiast wynagrodzenia pracowników wraz z pochodnymi (np. składka ZUS), stanowią element kosztu wytworzenia, ale tylko w wysokości przysługującej za czas ich pracy przy budowie danego środka trwałego. Jeżeli wytwarzany środek trwały wymaga montażu, wartość początkową powiększa się również o wydatki poniesione na montaż.
W celu określenia wartości początkowej środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie, podatnik musi dysponować odpowiednią dokumentacją, np. rachunkami czy fakturami. Jeżeli nie jest możliwe zebranie dokumentów dotyczących poniesionych wydatków, wartość początkowa ustalana jest na podstawie wyceny dokonanej przez powołanego przez podatnika biegłego.
Wycena dokonywana przez biegłego w celu ustalenia wartości początkowej środka trwałego uwzględnia ceny rynkowe środków trwałych tego samego rodzaju.
W opinii fiskusa możliwość ta przewidziana jest jednak jedynie w szczególnych przypadkach.
Źródło: money.pl
Facebook
Śledzik
Wykop
