Aktualność "Dojeżdżając do pracy możesz zapłacić mniejszy podatek"
Podatnikom
dojeżdżającym do pracy środkami komunikacji publicznej
przysługuje prawo ujęcia w kosztach uzyskania przychodów
wydatków faktycznie poniesionych z tego tytułu w całości.
Jest jednak w tym celu potrzebna odpowiednia dokumentacja.
Jedynie imienny bilet okresowy daje podstawę do zmniejszenia podstawy opodatkowania o pełną kwotę wydatków poniesionych w związku z dojazdem do zakładu pracy. Podatek dochodowy naliczany jest z zasady od podstawy opodatkowania, której wartość stanowi różnica przychodu, uzyskanego w danym okresie rozliczeniowym oraz kosztów z nim związanych.
W przypadku przychodów, których źródłem jest stosunek pracy nie ma jednak możliwości zaliczenia do kosztów wszystkich wydatków, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodów.
W przypadku pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, koszty podatkowe zmniejszające podstawę opodatkowania zostały określone kwotowo. Ich wartość wynika wprost z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Prawo do zastosowania kosztów podatkowych w podwyższonej wartości przysługuje tylko w przypadku podatników, którzy nie uzyskują dodatku za rozłąkę.
Pomimo że przepisy ustawy przewidują możliwość zastosowania podwyższonych kosztów zmniejszających podstawę opodatkowania, w związku z koniecznością dojazdu do miejsca pracy, może się jednak zdarzyć, że wartość ta nadal nie będzie pokrywała wydatków faktycznie poniesionych. W takiej sytuacji osoby, które dojeżdżają do pracy np. autobusem lub pociągiem mają możliwość ujęcia w kosztach podatkowych wydatków poniesionych na dojazd do pracy w pełnej kwocie. Należy przy tym pamiętać, że ta preferencja przysługuje pod warunkiem posiadania odpowiedniej dokumentacji. Zgodnie bowiem z art. 22 ust 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa we wspomnianym art. 22 ust. 2 ustawy, są niższe od wydatków na dojazd do zakładu pracy lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika lub przez płatnika pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
Oznacza to, że warunkiem koniecznym, pozwalającym na zaliczenie kosztów dojazdu do pracy w pełnej kwocie kosztów do kosztów podatkowych jest posiadanie imiennego biletu okresowego. To stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 15.07.2011 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. akt IPTPB2/415-117/11-2/DS), z której wynika że warunkiem pozwalającym na przyjęcie kosztów podatkowych w wysokości faktycznie poniesionych wydatków jest jednoczesne spełnienie poniższych przesłanek:
źródło: GP
Jedynie imienny bilet okresowy daje podstawę do zmniejszenia podstawy opodatkowania o pełną kwotę wydatków poniesionych w związku z dojazdem do zakładu pracy. Podatek dochodowy naliczany jest z zasady od podstawy opodatkowania, której wartość stanowi różnica przychodu, uzyskanego w danym okresie rozliczeniowym oraz kosztów z nim związanych.
W przypadku przychodów, których źródłem jest stosunek pracy nie ma jednak możliwości zaliczenia do kosztów wszystkich wydatków, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodów.
W przypadku pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, koszty podatkowe zmniejszające podstawę opodatkowania zostały określone kwotowo. Ich wartość wynika wprost z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Prawo do zastosowania kosztów podatkowych w podwyższonej wartości przysługuje tylko w przypadku podatników, którzy nie uzyskują dodatku za rozłąkę.
Pomimo że przepisy ustawy przewidują możliwość zastosowania podwyższonych kosztów zmniejszających podstawę opodatkowania, w związku z koniecznością dojazdu do miejsca pracy, może się jednak zdarzyć, że wartość ta nadal nie będzie pokrywała wydatków faktycznie poniesionych. W takiej sytuacji osoby, które dojeżdżają do pracy np. autobusem lub pociągiem mają możliwość ujęcia w kosztach podatkowych wydatków poniesionych na dojazd do pracy w pełnej kwocie. Należy przy tym pamiętać, że ta preferencja przysługuje pod warunkiem posiadania odpowiedniej dokumentacji. Zgodnie bowiem z art. 22 ust 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa we wspomnianym art. 22 ust. 2 ustawy, są niższe od wydatków na dojazd do zakładu pracy lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika lub przez płatnika pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
Oznacza to, że warunkiem koniecznym, pozwalającym na zaliczenie kosztów dojazdu do pracy w pełnej kwocie kosztów do kosztów podatkowych jest posiadanie imiennego biletu okresowego. To stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 15.07.2011 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. akt IPTPB2/415-117/11-2/DS), z której wynika że warunkiem pozwalającym na przyjęcie kosztów podatkowych w wysokości faktycznie poniesionych wydatków jest jednoczesne spełnienie poniższych przesłanek:
- wydatki pracownika na dojazdy do zakładu pracy lub zakładów pracy są wyższe od kosztów ustawowo określonych,
- poniesione
są na transport do zakładu pracy,
- dojazd odbywa się wymienionymi ściśle środkami transportu, tzn. transportu publicznego, w postaci autobusów, kolei, promów i komunikacji miejskiej,
- zostały udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi,
- pracownik nie otrzymuje zwrotu kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu
źródło: GP
Facebook
Śledzik
Wykop
