Aktualność "Jak odzyskać podatek od niezapłaconej faktury?"
Przedsiębiorca
ma możliwość odzyskania należnego VATu, który odprowadził
do urzędu skarbowego w związku z transakcją, za którą nie
otrzymał zapłaty. Ta możliwość ma poprawiać kondycję finansową
firm w związku z nieotrzymaniem pieniędzy. Trzeba jednak wcześniej
dopełnić kilku formalności.
Ulga na złe długi to rozwiązanie pozwalające odzyskać podatek od nieopłaconej faktury. Umożliwia ono sprzedawcy poprawę płynności finansowej w sytuacji, gdy kupujący nie wywiązuje się z obowiązku zapłaty należności za otrzymane towary lub wyświadczone usługi.
Dla wierzyciela istotne jest to, że aby uruchomić ten mechanizm nie musi podejmować działań zmierzających do wyegzekwowania należności na drodze cywilnoprawnej ani tym bardziej wykazywać np. bezskuteczności egzekucji. Musi natomiast spełnić wiele wymogów formalnych, które wyczerpująco reguluje ustawa o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).
W rozliczeniach VAT jest zasadą, że obowiązek zapłaty podatku powstaje w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług. Bez znaczenia jest, czy podatnik otrzymał zapłatę za dostarczony towar lub usługę. Z kolei niesolidny dłużnik ma prawo do odliczenia VAT naliczonego z otrzymanej faktury, mimo że płatności wcale nie uregulował.
Maksymalny czas do skorygowania podatku należnego wynosi 2 lata, licząc od końca roku, w którym faktura dokumentująca wierzytelność została wystawiona. Korzystając z ulgi na złe długi, podatnik powinien złożyć w urzędzie skarbowym deklarację podatkową VAT, w której dokonuje korekty podatku należnego oraz zawiadomienie o korekcie wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.
Ulga na złe długi z jednej strony pozwala więc odzyskać zapłacony podatek należny przez wierzyciela, a z drugiej- skutkuje obowiązkiem dłużnika zwrotu fiskusowi tego, co nienależnie odliczył. Co ważne, tę procedurę można stosować zarówno w przypadku, gdy należność nie została uregulowana w całości, jak i w części.
Nie każda wierzytelność może zostać objęta ulgą na złe długi. Dotyczy ona wyłącznie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Nie wymaga to jednak od wierzyciela podejmowania jakichkolwiek działań. Za wierzytelności nieściągalne na potrzeby VAT uznaje się takie, które nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na umowie lub fakturze.
Ulga na złe długi ma zastosowanie tylko wówczas, gdy dłużnik jest czynnym podatnikiem VAT.
Ponadto, ulga ma zastosowanie w przypadkach, gdy dłużnik jest podatnikiem VAT czynnym, niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacji. Wierzyciel, który nie ma pewności co do statusu dłużnika jako czynnego podatnika VAT, może wystąpić do naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o wydanie takiego zaświadczenia w związku z zamiarem dokonania korekty.
Dodatkowym wymogiem jest również to, aby od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły dwa lata, licząc od końca roku, w którym została ona wystawiona. Jeśli te warunki są spełnione, wierzyciel ma prawo do ulgi, ale nim z niej skorzysta musi jeszcze poinformować dłużnika o swoich zamiarach. Korekta będzie możliwa, jeżeli dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie ureguluje należności w jakiejkolwiek formie.
Warunkiem korekty jest uzyskanie potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia o zamiarze korekty. Można jej bowiem dokonać w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął 14- dniowy termin na uregulowanie za okres rozliczeniowy, w którym upłynął 14- dniowy termin na uregulowanie należności, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru zawiadomienia przez dłużnika. Dokonując korekty, wierzyciel zawiadamia o jej przyczynach urząd skarbowy. Ma ponadto obowiązek poinformowania o korekcie dłużnika w ciągu 7 dni od dnia jej dokonania. Kopię tego zawiadomienia wysyła do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.
Urząd skarbowy weryfikuje zasadność korekty podatku należnego w deklaracji VAT w ramach czynności sprawdzających bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w ciągu miesiąca, a w sprawach szczególnie skomplikowanych- nie później niż w ciągu dwóch miesięcy.
W przypadku otrzymania zawiadomienia wysłanego przez wierzyciela o zamiarze dokonania korekty dłużnik, który nie uregulował należności w ciągu dwóch tygodni od dnia uzyskania takiej informacji, ma obowiązek odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. W przypadku braku takiego podatku musi powiększyć kwotę podatku należnego o kwotę wynikającą z nieregulowanych faktur, korygując deklarację za okres, w którym dokonał odliczenia. W razie częściowego uregulowania należności przed upływem 14 dni korekta powinna dotyczyć podatku naliczonego, przypadającego na nieregulowaną część należności. Taka korekta zawsze będzie wiązała się z koniecznością zapłaty odsetek za zwłokę.
Źródło: GP
Ulga na złe długi to rozwiązanie pozwalające odzyskać podatek od nieopłaconej faktury. Umożliwia ono sprzedawcy poprawę płynności finansowej w sytuacji, gdy kupujący nie wywiązuje się z obowiązku zapłaty należności za otrzymane towary lub wyświadczone usługi.
Dla wierzyciela istotne jest to, że aby uruchomić ten mechanizm nie musi podejmować działań zmierzających do wyegzekwowania należności na drodze cywilnoprawnej ani tym bardziej wykazywać np. bezskuteczności egzekucji. Musi natomiast spełnić wiele wymogów formalnych, które wyczerpująco reguluje ustawa o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).
W rozliczeniach VAT jest zasadą, że obowiązek zapłaty podatku powstaje w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług. Bez znaczenia jest, czy podatnik otrzymał zapłatę za dostarczony towar lub usługę. Z kolei niesolidny dłużnik ma prawo do odliczenia VAT naliczonego z otrzymanej faktury, mimo że płatności wcale nie uregulował.
Maksymalny czas do skorygowania podatku należnego wynosi 2 lata, licząc od końca roku, w którym faktura dokumentująca wierzytelność została wystawiona. Korzystając z ulgi na złe długi, podatnik powinien złożyć w urzędzie skarbowym deklarację podatkową VAT, w której dokonuje korekty podatku należnego oraz zawiadomienie o korekcie wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.
Ulga na złe długi z jednej strony pozwala więc odzyskać zapłacony podatek należny przez wierzyciela, a z drugiej- skutkuje obowiązkiem dłużnika zwrotu fiskusowi tego, co nienależnie odliczył. Co ważne, tę procedurę można stosować zarówno w przypadku, gdy należność nie została uregulowana w całości, jak i w części.
Nie każda wierzytelność może zostać objęta ulgą na złe długi. Dotyczy ona wyłącznie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Nie wymaga to jednak od wierzyciela podejmowania jakichkolwiek działań. Za wierzytelności nieściągalne na potrzeby VAT uznaje się takie, które nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na umowie lub fakturze.
Ulga na złe długi ma zastosowanie tylko wówczas, gdy dłużnik jest czynnym podatnikiem VAT.
Ponadto, ulga ma zastosowanie w przypadkach, gdy dłużnik jest podatnikiem VAT czynnym, niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacji. Wierzyciel, który nie ma pewności co do statusu dłużnika jako czynnego podatnika VAT, może wystąpić do naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o wydanie takiego zaświadczenia w związku z zamiarem dokonania korekty.
Dodatkowym wymogiem jest również to, aby od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły dwa lata, licząc od końca roku, w którym została ona wystawiona. Jeśli te warunki są spełnione, wierzyciel ma prawo do ulgi, ale nim z niej skorzysta musi jeszcze poinformować dłużnika o swoich zamiarach. Korekta będzie możliwa, jeżeli dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie ureguluje należności w jakiejkolwiek formie.
Warunkiem korekty jest uzyskanie potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia o zamiarze korekty. Można jej bowiem dokonać w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął 14- dniowy termin na uregulowanie za okres rozliczeniowy, w którym upłynął 14- dniowy termin na uregulowanie należności, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru zawiadomienia przez dłużnika. Dokonując korekty, wierzyciel zawiadamia o jej przyczynach urząd skarbowy. Ma ponadto obowiązek poinformowania o korekcie dłużnika w ciągu 7 dni od dnia jej dokonania. Kopię tego zawiadomienia wysyła do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.
Urząd skarbowy weryfikuje zasadność korekty podatku należnego w deklaracji VAT w ramach czynności sprawdzających bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w ciągu miesiąca, a w sprawach szczególnie skomplikowanych- nie później niż w ciągu dwóch miesięcy.
W przypadku otrzymania zawiadomienia wysłanego przez wierzyciela o zamiarze dokonania korekty dłużnik, który nie uregulował należności w ciągu dwóch tygodni od dnia uzyskania takiej informacji, ma obowiązek odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. W przypadku braku takiego podatku musi powiększyć kwotę podatku należnego o kwotę wynikającą z nieregulowanych faktur, korygując deklarację za okres, w którym dokonał odliczenia. W razie częściowego uregulowania należności przed upływem 14 dni korekta powinna dotyczyć podatku naliczonego, przypadającego na nieregulowaną część należności. Taka korekta zawsze będzie wiązała się z koniecznością zapłaty odsetek za zwłokę.
Źródło: GP
Facebook
Śledzik
Wykop
