Aktualność "Braki magazynowe a koszty podatkowe"
Braki
magazynowe rozumiane jako następstwo różnego rodzaju
uszkodzeń, zaliczane są z zasady do kosztów uzyskania
przychodów. Warto jednak pamiętać, że nie mogą być one
spowodowane zarówno działaniem podatnika, jak i wynikać z
jego woli.
Przedsiębiorstwo produkcyjne, jak również handlowe utrzymują z zasady stały poziom zapasów. Ma to na celu zagwarantowanie ciągłości procesu produkcji oraz obrotu towarami. Niestety, prowadzenie różnego rodzaju magazynów oraz składów pociąga za sobą ryzyko uszkodzenia przechowywanych w nim środków obrotowych.
Ze względu na to, że głównym celem magazynowania określonego poziomu zapasów, jest zabezpieczenie ciągłości działalności gospodarczej, uzasadnionym wydaje się ujęcie w kosztach podatkowych strat poniesionych z tego tytułu. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, jak również zachowania lub zabezpieczenia ich źródła, z wyjątkiem wydatków wyszczególnionych w art. 23. Ze względu na to, że katalog wyłączeń wymienia jedynie straty powstałe w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych, a także podatku akcyzowego od tych ubytków (art. 23 ust. 1 pkt 44 wspomnianej ustawy), ujawnione np. w wyniku inwentaryzacji różnice inwentaryzacyjne (niedobory magazynowe) za okres rozliczeniowy, w którym je stwierdzono mogą co do zasady zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Można zatem powiedzieć, że zaliczenie strat w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodów każdorazowo powinno podlegać indywidualnej ocenie, z uwzględnieniem:
Ponieważ przepisy ustawy nie definiują wprost pojęcia straty, w celu określenia znaczenia tego pojęcia, należy posiłkować się definicjami zawartymi w orzecznictwie organów podatkowych. Może to być zatem zdarzenie losowe, niezależnie od woli podatnika powstałe zarówno w wyniku działań sił przyrody, jak i działań innego człowieka, powodującego ubytek i szkodę pod warunkiem, że podatnik nie przyczynił się w jakikolwiek sposób lub nie ułatwi jej powstania.
Dla celów podatkowych przyjmuje się bowiem, iż jedynie straty powstałe na skutek zdarzeń nieprzewidywalnych, nie do uniknięcia przy racjonalnym działaniu podatnika, a także przy zachowaniu należytej staranności w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, można uznać za zdarzenie, które zaliczenie powstałych braków w ciężar kosztów uzyskania przychodów.
Strata wynikająca z powstałych braków magazynowych by mogła być zaliczona do kosztów podatkowych, musi zostać prawidłowo udokumentowana. Właściwym dokumentem na tę okoliczność jest protokół szkody, określający zarówno jej rodzaj, wielkość i wartość, jak i przyczynę powstania. Co więcej, dokument ten musi zawierać podpisy osób uprawnionych oraz datę.
źródło: GP
Przedsiębiorstwo produkcyjne, jak również handlowe utrzymują z zasady stały poziom zapasów. Ma to na celu zagwarantowanie ciągłości procesu produkcji oraz obrotu towarami. Niestety, prowadzenie różnego rodzaju magazynów oraz składów pociąga za sobą ryzyko uszkodzenia przechowywanych w nim środków obrotowych.
Ze względu na to, że głównym celem magazynowania określonego poziomu zapasów, jest zabezpieczenie ciągłości działalności gospodarczej, uzasadnionym wydaje się ujęcie w kosztach podatkowych strat poniesionych z tego tytułu. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, jak również zachowania lub zabezpieczenia ich źródła, z wyjątkiem wydatków wyszczególnionych w art. 23. Ze względu na to, że katalog wyłączeń wymienia jedynie straty powstałe w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych, a także podatku akcyzowego od tych ubytków (art. 23 ust. 1 pkt 44 wspomnianej ustawy), ujawnione np. w wyniku inwentaryzacji różnice inwentaryzacyjne (niedobory magazynowe) za okres rozliczeniowy, w którym je stwierdzono mogą co do zasady zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Można zatem powiedzieć, że zaliczenie strat w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodów każdorazowo powinno podlegać indywidualnej ocenie, z uwzględnieniem:
- całokształtu prowadzonej działalności gospodarczej,
- okoliczności, które spowodowały powstanie straty,
- formy udokumentowania straty,
- podjętych przez podatnika działań zabezpieczających.
Ponieważ przepisy ustawy nie definiują wprost pojęcia straty, w celu określenia znaczenia tego pojęcia, należy posiłkować się definicjami zawartymi w orzecznictwie organów podatkowych. Może to być zatem zdarzenie losowe, niezależnie od woli podatnika powstałe zarówno w wyniku działań sił przyrody, jak i działań innego człowieka, powodującego ubytek i szkodę pod warunkiem, że podatnik nie przyczynił się w jakikolwiek sposób lub nie ułatwi jej powstania.
Dla celów podatkowych przyjmuje się bowiem, iż jedynie straty powstałe na skutek zdarzeń nieprzewidywalnych, nie do uniknięcia przy racjonalnym działaniu podatnika, a także przy zachowaniu należytej staranności w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, można uznać za zdarzenie, które zaliczenie powstałych braków w ciężar kosztów uzyskania przychodów.
Strata wynikająca z powstałych braków magazynowych by mogła być zaliczona do kosztów podatkowych, musi zostać prawidłowo udokumentowana. Właściwym dokumentem na tę okoliczność jest protokół szkody, określający zarówno jej rodzaj, wielkość i wartość, jak i przyczynę powstania. Co więcej, dokument ten musi zawierać podpisy osób uprawnionych oraz datę.
źródło: GP
Facebook
Śledzik
Wykop
