Aktualność "Refakturowanie usług a data powstania przychodu"
W
przypadku refakturowania usług dla określenia momentu powstania
przychodu należy wziąć pod uwagę w pierwszej kolejności
postanowienia umowy. Dopiero, gdy strony nie postanowią, że usługa
jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, istotna jest data
wystawienia refaktury.
Świadczenia, oferowane w ramach działalności gospodarczej, przyjmują niekiedy postać usług złożonych, w skład których wliczają się także świadczenia, nabyte uprzednio przez przedsiębiorcę od podmiotu zewnętrznego. Innym rozwiązaniem jest oddzielenie nabytych świadczeń od świadczenia głównego. W drugim przypadku poniesione koszty są przenoszone na odbiorcę finalnego na podstawie wystawionej w tym celu tzw. refaktury. Doskonałym przykładem może być tutaj najem i świadczenia polegające na zapewnieniu dostępu do mediów, takich jak np. prąd, woda, telefon, których koszt jest przenoszony na osobę wynajmującą lokal.
Podmiot refakturujący usługę wykonuje zatem świadczenie polegające jedynie na przekazywaniu opłat, pełniąc funkcję pośrednika pomiędzy podmiotem faktycznie wykonującym usługę a finalnym odbiorcą, w związku z czym czynność tę należy rozpatrywać jako osobne świadczenie.
Podatnik powinien przy tym pamiętać, że refakturowanie usług jest możliwe jedynie w przypadku, gdy strony łączy umowa określająca sprzedaż o charakterze zasadniczym, zaś refakturowanie stanowi sprzedaż uboczną służącą realizacji zawartej umowy.
Czynność refakturowania nie została zdefiniowana w przepisach prawa podatkowego. Definicja ta została jednak wypracowana na gruncie interpretacji organów podatkowych, jak i orzecznictwie sądowym, w którym przyjęło się, iż refakturowanie polega na przeniesieniu przy pomocy wystawionego w tym celu dokumentu sprzedaży (refaktury), kosztów usług, których finalnym odbiorcą jest podmiot inny niż obciążony przez ich wykonawcę, na tego odbiorcę. Upraszczając można powiedzieć, że refakturowanie polega na odsprzedaży przez przedsiębiorcę usług, które wcześniej nabył. Należy w tym miejscu podkreślić, że w tym przypadku nie dolicza się jakiejkolwiek marży.
W przypadku gdy refaktury są rozliczane okresowo, tak jak np. w przypadku najmu, to istotne znaczenie dla określenia momentu powstania przychodu ma zawarta między stronami umowa, na co wskazał Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 15 czerwca 2012r. nr DD2/033/21/KOI/2012/DD-159 w sprawie momentu powstania przychodu z tytułu refakturowania usług u podatników osiągających przychody z najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej:
W przypadku, gdy umowa najmu przewiduje odrębne od czynszu rozliczenie tzw. mediów poprzez ich refakturowanie z wynajmującego na najemcę to postanowienia umowy najmu dla celów podatkowych (zgodnie z powołanymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) określają datę powstania przychodu u wynajmującego z tego tytułu.
Zarówno, gdy wydatki z tytułu opłat za media są uwzględnione w kwocie czynszu, jak również w przypadku ich refakturowania odrębnie od czynszu, uzyskany przychód z tego tytułu jest zaliczany do przychodów z najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że moment powstania przychodu ustalany jest stosownie do przepisu art. 14 ust. 1e ustawy PIT, tj. zgodnie z okresami rozliczeniowymi wskazanymi w umowie.
Inaczej będzie w przypadku, gdy refaktura nie dokumentuje świadczeń, które są zgodnie z umową rozliczane okresowo. W takiej sytuacji za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej uważa się moment wykonania usługi, jednak nie później niż dzień (w zależności od tego, co nastąpi szybciej):
Źródło: money.pl
Świadczenia, oferowane w ramach działalności gospodarczej, przyjmują niekiedy postać usług złożonych, w skład których wliczają się także świadczenia, nabyte uprzednio przez przedsiębiorcę od podmiotu zewnętrznego. Innym rozwiązaniem jest oddzielenie nabytych świadczeń od świadczenia głównego. W drugim przypadku poniesione koszty są przenoszone na odbiorcę finalnego na podstawie wystawionej w tym celu tzw. refaktury. Doskonałym przykładem może być tutaj najem i świadczenia polegające na zapewnieniu dostępu do mediów, takich jak np. prąd, woda, telefon, których koszt jest przenoszony na osobę wynajmującą lokal.
Podmiot refakturujący usługę wykonuje zatem świadczenie polegające jedynie na przekazywaniu opłat, pełniąc funkcję pośrednika pomiędzy podmiotem faktycznie wykonującym usługę a finalnym odbiorcą, w związku z czym czynność tę należy rozpatrywać jako osobne świadczenie.
Podatnik powinien przy tym pamiętać, że refakturowanie usług jest możliwe jedynie w przypadku, gdy strony łączy umowa określająca sprzedaż o charakterze zasadniczym, zaś refakturowanie stanowi sprzedaż uboczną służącą realizacji zawartej umowy.
Czynność refakturowania nie została zdefiniowana w przepisach prawa podatkowego. Definicja ta została jednak wypracowana na gruncie interpretacji organów podatkowych, jak i orzecznictwie sądowym, w którym przyjęło się, iż refakturowanie polega na przeniesieniu przy pomocy wystawionego w tym celu dokumentu sprzedaży (refaktury), kosztów usług, których finalnym odbiorcą jest podmiot inny niż obciążony przez ich wykonawcę, na tego odbiorcę. Upraszczając można powiedzieć, że refakturowanie polega na odsprzedaży przez przedsiębiorcę usług, które wcześniej nabył. Należy w tym miejscu podkreślić, że w tym przypadku nie dolicza się jakiejkolwiek marży.
W przypadku gdy refaktury są rozliczane okresowo, tak jak np. w przypadku najmu, to istotne znaczenie dla określenia momentu powstania przychodu ma zawarta między stronami umowa, na co wskazał Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 15 czerwca 2012r. nr DD2/033/21/KOI/2012/DD-159 w sprawie momentu powstania przychodu z tytułu refakturowania usług u podatników osiągających przychody z najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej:
W przypadku, gdy umowa najmu przewiduje odrębne od czynszu rozliczenie tzw. mediów poprzez ich refakturowanie z wynajmującego na najemcę to postanowienia umowy najmu dla celów podatkowych (zgodnie z powołanymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) określają datę powstania przychodu u wynajmującego z tego tytułu.
Zarówno, gdy wydatki z tytułu opłat za media są uwzględnione w kwocie czynszu, jak również w przypadku ich refakturowania odrębnie od czynszu, uzyskany przychód z tego tytułu jest zaliczany do przychodów z najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że moment powstania przychodu ustalany jest stosownie do przepisu art. 14 ust. 1e ustawy PIT, tj. zgodnie z okresami rozliczeniowymi wskazanymi w umowie.
Inaczej będzie w przypadku, gdy refaktura nie dokumentuje świadczeń, które są zgodnie z umową rozliczane okresowo. W takiej sytuacji za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej uważa się moment wykonania usługi, jednak nie później niż dzień (w zależności od tego, co nastąpi szybciej):
- wystawienia faktury albo
- uregulowania należności.
Źródło: money.pl
Facebook
Śledzik
Wykop
