Aktualność "Bezpieczne rozliczenie kosztów używania mieszkania na potrzeby firmowe"
Do
zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych prowadzonej
działalności gospodarczej jest konieczne ich odpowiednie
udokumentowanie. Ze względu na fakt, że w przypadku działalności
wykonywanej w miejscu zamieszkania przedsiębiorcy, większość
dokumentów dotyczy sumy wydatków- związanych zarówno
z gospodarstwem domowym jak i firmą, konieczne jest sporządzenie
dowodów wewnętrznych, pozwalających w sposób
wiarygodny oddzielić jedne od drugich.
Ulokowanie
siedziby firmy w lokalu, będącym jednocześnie miejscem
zamieszkania przedsiębiorcy to spora oszczędność. Podatnik nie
ponosi kosztów związanych z wynajmem dodatkowego lokalu.
Nie
bez znaczenia wydaje się również możliwość zaliczenia do
kosztów podatkowych firmy wydatków związanych z
eksploatacją mieszkania. Warunkiem koniecznym jest jednak
sporządzenie odpowiedniej dokumentacji poniesionych kosztów.
Ze
względu na to, iż większość dokumentów potwierdzających
wydatki eksploatacyjne obejmuje łączną wartość kosztów-
związanych zarówno z prowadzoną działalnością
gospodarczą, jak i gospodarstwem domowym, przedsiębiorca jest
zobowiązany do sporządzenia dowodów wewnętrznych,
pozwalających na oddzielenie wydatków służących
zaspokojeniu potrzeb rodziny od kosztów związanych z
prowadzoną działalnością. Zgodnie z § 14. 1.
rozporządzenia Ministra Finansów
w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i
rozchodów, na udokumentowanie zapisów w księdze,
dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą
być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób,
które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody
wewnętrzne), określające: przy zakupie- nazwę towaru oraz ilość,
cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach- przedmiot
operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).
Wyszczególnienie
kosztów poniesionych w związku z prowadzoną działalnością
gospodarczą nie jest łatwe. Konieczne w tym celu jest przyjęcie
właściwego klucza podziałowego, pozwalającego w sposób
wiarygodny oddzielić osobiste wydatki przedsiębiorcy od kosztów
firmy. Należy przy tym zaznaczyć, iż nie ma jednego, uniwersalnego
sposobu pozwalającego na dokonanie stosownego podziału.
W
przypadku czynszu, podstawę naliczania kosztów związanych z
działalnością gospodarczą stanowi wskaźnik udziału powierzchni
wykorzystywanej na cele przedsiębiorstwa w ogólnej
powierzchni nieruchomości.
Przykładowo,
w prywatnym mieszkaniu o powierzchni 100 m2 przedsiębiorca
przeznaczył na działalność gospodarczą pokój o
powierzchni 25 m2. Pozostała część mieszkania jest przeznaczona
na cele osobiste podatnika. Miesięczny czynsz za mieszkanie wynosi
500 zł.
Wskaźnik
udziału powierzchni wykorzystywanej na cele przedsiębiorstwa wynosi
zatem:
(25m2
: 100 m2) x 100% = 25%
Podatnikowi
przysługuje zatem prawo do zaliczenia 25% wartości uiszczonego
czynszu do kosztów podatkowych, co w sumie daje kwotę 125 zł.
25%
x 500 zł = 125 zł
Warto
w tym miejscu wspomnieć, iż powyższy sposób podziału
kosztów, znajduje zastosowanie również w odniesieniu
do odsetek od kredytu hipotecznego.
Niestety
przedstawiony powyżej klucz podziału kosztów wydaje się być
zasadny jedynie dla rozliczania wydatków ponoszonych z tytułu
opłat związanych z wynajmem nieruchomości.
W
przypadku np. mediów (energii elektrycznej, wody, ścieków,
gazu, wywozu nieczystości,itp.) bardziej wiarygodne jest
zastosowanie innej podstawy podziału wydatków. Najlepszym
rozwiązaniem jest założenie odrębnych liczników w celu
pomiaru zużycia na potrzeby prowadzonej działalności zarówno
wody, jak i energii elektrycznej. Nie jest to jednak jedyne dozwolone
rozwiązanie, podatnik może przykładowo sporządzić zestawienie
energochłonności poszczególnych urządzeń, wykorzystywanych
zarówno w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą
jak i w gospodarstwie domowym, stanowiący klucz podziału kosztów.
Choć
w przypadku telefonu sprawa wydaje się oczywista- wydatki powinny
być rozliczane na podstawie billingów, należy pamiętać o
tym, że kwota zaliczana do kosztów podatkowych nie może
obejmować abonamentu. Wynika to bezpośrednio z faktu, iż abonament
jest opłatą stałą, niezależną od tego, czy mieszkanie jest
równocześnie siedzibą firmy, czy też nie. Wyjątkiem od tej
zasady jest sytuacja, w której telefon jest zarejestrowany na
firmę i służy wyłącznie celom przedsiębiorstwa. Jedynie w takim
przypadku koszt abonamentu może zostać zaliczony do kosztów
podatkowych.
Źródło:
GP