Aktualność "Leasing czy kredyt"
O
wyborze sposobu finansowania decydować powinny jego cele, oczekiwane
korzyści, gotowość ponoszenia określonego ryzyka oraz dostępność
danego produktu finansowego. Wybór zależy również od
wartości przedmiotu, który ma zostać nabyty oraz długości
okresu finansowania. Istotna jest wielkość przedsiębiorstwa,
długość okresu jego funkcjonowania, kwota środków własnych
przeznaczonych na daną inwestycję oraz termin, w którym
finansowanie ma być udzielone.
Kredyt zazwyczaj postrzega się jako bardziej kosztowny, ale nie zawsze jest to zgodne z prawdą, zależy to od okoliczności konkretnego przypadku. Obecnie banki przed udzieleniem kredytu, drobiazgowo wyliczają zdolność kredytową przedsiębiorcy, co często jest długotrwałą procedurą. Istotny jest przy tym czas prowadzenia działalności- minimum to roczny okres, który jednak przy wyższych kwotach zaangażowania z reguły nie będzie wystarczający.
Tutaj leasing wypada korzystniej. Procedura jego udzielenia jest mniej skomplikowana i przebiega szybciej. Roczny okres prowadzenia działalności i dobra historia kredytowa powinny być wystarczające do podjęcia przez leasingodawcę decyzji o zawarciu umowy. Należy jednak pamiętać, że krótki okres prowadzenia działalności to dla instytucji finansowych większe ryzyko, które zazwyczaj jest kompensowane wyższymi kosztami oferowanego produktu, dotyczy to zarówno kredytu, jak i leasingu.
Przy kredytach inwestycyjnych regułą jest obowiązek ustanowienia zabezpieczeń. Ryzyko kredytu bez zabezpieczeń kompensuje się wyższą prowizją za jego udzielenie i wyższym oprocentowaniem. Te oferty jednak dotyczą niższych kwot. Przy wyższych- zabezpieczenia nie unikniemy, przy czym standardem jest ustanowienie jednocześnie kilku ich rodzajów.
O liczbie i rodzaju zabezpieczeń decyduje m.in. wysokość kredytu oraz okres kredytowania. Dobrowolne poddanie się egzekucji i zgoda na bankowy tytuł egzekucyjny to minimum przy każdym kredycie. Pozostałe najczęściej stosowane rodzaje zabezpieczeń to hipoteka, cesja praw z polisy ubezpieczeniowej oraz zastaw rejestrowy. Trzeba pamiętać, że konieczność ustanowienia zabezpieczeń powiększa ogólny koszt kredytu. Ten problem nie występuje przy leasingu, gdyż tu zabezpieczenia nie są wymagane.
Znaczącym kryterium przy wyborze optymalnej formy finansowania może być również konieczność zapewnienia wkładu własnego. W przypadkach kredytu ten wymóg zależy w głównej mierze od kwoty finansowania. Przy większych inwestycjach finansowanie na poziomie 100 procent w praktyce nie występuje. Mniejsze inwestycje mogą natomiast być w całości finansowane z kredytu. Przy leasingu standardem jest pobieranie opłaty wstępnej, której wysokość kształtuje się z reguły w przedziale 10-30 procent.
Kredyt od leasingu odróżnia ponadto kwestia własności nabywanego środka trwałego oraz związane z tym konsekwencje prawnopodatkowe. W przypadku leasingu nabyta rzecz nie staje się własnością leasingobiorcy, lecz należy do leasingodawcy. Leasingobiorca nie jest więc uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Kosztem uzyskania przychodu w przypadku tego rodzaju finansowania są natomiast raty leasingowe.
Inaczej jest w przypadku kredytu, gdzie nabyta rzecz jest własnością kredytobiorcy, który ma prawo ją amortyzować. Kosztem podatkowym przy kredycie są ponadto naliczone odsetki kapitałowe.
Dodatkowo należy zwrócić uwagę na ryzyku utraty lub zniszczenia rzeczy. W przypadku leasingu zdarzenia te powodują z reguły wyższe koszty niż ma to miejsce przy kredycie. Wynika to z konstrukcji umowy leasingu, w której ryzyko utraty rzeczy obciąża leasingobiorcę oraz z faktu, że leasingobiorca nie jest właścicielem leasingowanej rzeczy. Jeśli np. znacznym uszkodzeniom ulegnie leasingowane auto i zostanie ono zakwalifikowane przez ubezpieczyciela jako szkoda całkowita, wówczas wszystkie pozostałe raty leasingowe wraz z opłatą za wykup staną się natychmiast wymagalne. Choć leasingodawca zaliczy na poczet ich zapłaty odszkodowanie otrzymane do ubezpieczyciela, to z reguły nie pokryje ono całej należnej kwoty. W konsekwencji leasingobiorca będzie zobowiązany zapłacić różnicę.
W przypadku kredytu, utrata rzeczy nabytej z uzyskanych z niego środków, nie będzie powodowała konieczności spłaty całego zadłużenia.
Źródło: money.pl
Kredyt zazwyczaj postrzega się jako bardziej kosztowny, ale nie zawsze jest to zgodne z prawdą, zależy to od okoliczności konkretnego przypadku. Obecnie banki przed udzieleniem kredytu, drobiazgowo wyliczają zdolność kredytową przedsiębiorcy, co często jest długotrwałą procedurą. Istotny jest przy tym czas prowadzenia działalności- minimum to roczny okres, który jednak przy wyższych kwotach zaangażowania z reguły nie będzie wystarczający.
Tutaj leasing wypada korzystniej. Procedura jego udzielenia jest mniej skomplikowana i przebiega szybciej. Roczny okres prowadzenia działalności i dobra historia kredytowa powinny być wystarczające do podjęcia przez leasingodawcę decyzji o zawarciu umowy. Należy jednak pamiętać, że krótki okres prowadzenia działalności to dla instytucji finansowych większe ryzyko, które zazwyczaj jest kompensowane wyższymi kosztami oferowanego produktu, dotyczy to zarówno kredytu, jak i leasingu.
Przy kredytach inwestycyjnych regułą jest obowiązek ustanowienia zabezpieczeń. Ryzyko kredytu bez zabezpieczeń kompensuje się wyższą prowizją za jego udzielenie i wyższym oprocentowaniem. Te oferty jednak dotyczą niższych kwot. Przy wyższych- zabezpieczenia nie unikniemy, przy czym standardem jest ustanowienie jednocześnie kilku ich rodzajów.
O liczbie i rodzaju zabezpieczeń decyduje m.in. wysokość kredytu oraz okres kredytowania. Dobrowolne poddanie się egzekucji i zgoda na bankowy tytuł egzekucyjny to minimum przy każdym kredycie. Pozostałe najczęściej stosowane rodzaje zabezpieczeń to hipoteka, cesja praw z polisy ubezpieczeniowej oraz zastaw rejestrowy. Trzeba pamiętać, że konieczność ustanowienia zabezpieczeń powiększa ogólny koszt kredytu. Ten problem nie występuje przy leasingu, gdyż tu zabezpieczenia nie są wymagane.
Znaczącym kryterium przy wyborze optymalnej formy finansowania może być również konieczność zapewnienia wkładu własnego. W przypadkach kredytu ten wymóg zależy w głównej mierze od kwoty finansowania. Przy większych inwestycjach finansowanie na poziomie 100 procent w praktyce nie występuje. Mniejsze inwestycje mogą natomiast być w całości finansowane z kredytu. Przy leasingu standardem jest pobieranie opłaty wstępnej, której wysokość kształtuje się z reguły w przedziale 10-30 procent.
Kredyt od leasingu odróżnia ponadto kwestia własności nabywanego środka trwałego oraz związane z tym konsekwencje prawnopodatkowe. W przypadku leasingu nabyta rzecz nie staje się własnością leasingobiorcy, lecz należy do leasingodawcy. Leasingobiorca nie jest więc uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Kosztem uzyskania przychodu w przypadku tego rodzaju finansowania są natomiast raty leasingowe.
Inaczej jest w przypadku kredytu, gdzie nabyta rzecz jest własnością kredytobiorcy, który ma prawo ją amortyzować. Kosztem podatkowym przy kredycie są ponadto naliczone odsetki kapitałowe.
Dodatkowo należy zwrócić uwagę na ryzyku utraty lub zniszczenia rzeczy. W przypadku leasingu zdarzenia te powodują z reguły wyższe koszty niż ma to miejsce przy kredycie. Wynika to z konstrukcji umowy leasingu, w której ryzyko utraty rzeczy obciąża leasingobiorcę oraz z faktu, że leasingobiorca nie jest właścicielem leasingowanej rzeczy. Jeśli np. znacznym uszkodzeniom ulegnie leasingowane auto i zostanie ono zakwalifikowane przez ubezpieczyciela jako szkoda całkowita, wówczas wszystkie pozostałe raty leasingowe wraz z opłatą za wykup staną się natychmiast wymagalne. Choć leasingodawca zaliczy na poczet ich zapłaty odszkodowanie otrzymane do ubezpieczyciela, to z reguły nie pokryje ono całej należnej kwoty. W konsekwencji leasingobiorca będzie zobowiązany zapłacić różnicę.
W przypadku kredytu, utrata rzeczy nabytej z uzyskanych z niego środków, nie będzie powodowała konieczności spłaty całego zadłużenia.
Źródło: money.pl
Facebook
Śledzik
Wykop
