Aktualność "Samochód osobowy a koszty uzyskania przychodu"
Nabycie
samochodu osobowego stanowi dla przedsiębiorców każdorazowo
wyzwanie. Z jednej strony jest to poprawa komfortu w jakim prowadzą
swoją działalność czy podwyższenie statusu w stosunku do swojej
konkurencji. Z drugiej strony jest to często bardzo duży wydatek
finansowy dla przedsiębiorcy, który nie zawsze może zostać
zaliczony do kosztów uzyskania przychodu.
Ograniczenia w zaliczaniu wydatków związanych z użytkowaniem i nabyciem samochodu osobowego wynikają z ustawy o CIT. Dotyczą one samochodu osobowego, którego wartość nabycia przekroczyła równowartość 20 tys. euro. Wartość tą przelicza się stosując średni kurs euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu osobowego do używania. Wyłączenia z zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu dotyczą odpisów amortyzacyjnych samochodów osobowych oraz składek na ich ubezpieczenie.
Przyjrzyjmy się następującej sytuacji: Spółka w maju 2012r. Nabyła samochód osobowy w drodze kredytu. Wartość samochodu wynosi 250 tys. zł. Jakie są ograniczenia w zaliczaniu w koszty uzyskania przychodu wydatków związanych z tym samochodem?
Zgodnie z art. 16 us.1 pkt 4 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego ustalonej od wartości samochodu przeważającej równowartość 20 tys. euro.
Kolejne ograniczenie zawarte jest w art. 16 k. ust. 7 ustawy o CIT. Dotyczy ono możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego dla środków trwałych z grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, o wartości nieprzekraczającej 50 tys. euro przeliczonych z zastosowaniem średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedzający rok podatkowy, w którym nastąpiło nabycie środka. Dotyczy to podatników, którzy w danym roku podatkowym rozpoczęli działalność oraz małych podatników.
Ostatnie istotne ograniczenie odnośnie zaliczenia wydatków związanych z samochodem osobowym do kosztów uzyskania przychodu dotyczy składek na ubezpieczenie samochodu osobowego.
Mowa tu o składce na dobrowolne ubezpieczenie samochodu AC, gdyż jej wysokość jest ustalana od wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT nie uważa się za koszty podatkowe składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji w jakiej pozostaje równowartość 20 tys. euro, przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez NBP z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.
Należy również pamiętać, że ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt. 49 ustawy o CIT dotyczące zaliczenia pełnej wartości opłaconej składki na dobrowolne ubezpieczenie samochodu dotyczy również samochodów osobowych użytkowanych na podstawie umowy najmu czy umowy leasingowej.
Podstawę prawną stanowi:
Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz.654, z późn. zm.) - ustawa o CIT.
Źródło: money.pl
Ograniczenia w zaliczaniu wydatków związanych z użytkowaniem i nabyciem samochodu osobowego wynikają z ustawy o CIT. Dotyczą one samochodu osobowego, którego wartość nabycia przekroczyła równowartość 20 tys. euro. Wartość tą przelicza się stosując średni kurs euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu osobowego do używania. Wyłączenia z zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu dotyczą odpisów amortyzacyjnych samochodów osobowych oraz składek na ich ubezpieczenie.
Przyjrzyjmy się następującej sytuacji: Spółka w maju 2012r. Nabyła samochód osobowy w drodze kredytu. Wartość samochodu wynosi 250 tys. zł. Jakie są ograniczenia w zaliczaniu w koszty uzyskania przychodu wydatków związanych z tym samochodem?
Zgodnie z art. 16 us.1 pkt 4 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego ustalonej od wartości samochodu przeważającej równowartość 20 tys. euro.
Kolejne ograniczenie zawarte jest w art. 16 k. ust. 7 ustawy o CIT. Dotyczy ono możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego dla środków trwałych z grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, o wartości nieprzekraczającej 50 tys. euro przeliczonych z zastosowaniem średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedzający rok podatkowy, w którym nastąpiło nabycie środka. Dotyczy to podatników, którzy w danym roku podatkowym rozpoczęli działalność oraz małych podatników.
Ostatnie istotne ograniczenie odnośnie zaliczenia wydatków związanych z samochodem osobowym do kosztów uzyskania przychodu dotyczy składek na ubezpieczenie samochodu osobowego.
Mowa tu o składce na dobrowolne ubezpieczenie samochodu AC, gdyż jej wysokość jest ustalana od wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT nie uważa się za koszty podatkowe składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji w jakiej pozostaje równowartość 20 tys. euro, przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez NBP z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.
Należy również pamiętać, że ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt. 49 ustawy o CIT dotyczące zaliczenia pełnej wartości opłaconej składki na dobrowolne ubezpieczenie samochodu dotyczy również samochodów osobowych użytkowanych na podstawie umowy najmu czy umowy leasingowej.
Podstawę prawną stanowi:
Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz.654, z późn. zm.) - ustawa o CIT.
Źródło: money.pl
Facebook
Śledzik
Wykop
