Aktualność "Polisa ubezpieczeniowa przedsiębiorcy stanowi jego prywatny wydatek"
Wydatki
związane z wykupieniem polisy ubezpieczeniowej wydają się spełniać
warunki pozwalające na zaliczenie ich do kosztów uzyskania
przychodu, jednak tylko pozornie. Podatnik powinien pamiętać o tym,
że zdaniem organów podatkowych mają one charakter osobisty.
Prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą, przedsiębiorcy powinni liczyć się z ryzykiem ewentualnego nieszczęśliwego wypadku, które może przyczynić się do znacznego ograniczenia wykonywania działalności gospodarczej, a tym samym uzyskiwania przychodów lub nawet utraty ich źródła. Wykupienie polisy na życie stanowi swojego rodzaju zabezpieczenie finansowe na czas, w którym przedsiębiorca nie będzie w stanie należycie wywiązywać się ze swoich obowiązków zawodowych.
Dokonując analizy możliwości zaliczenia kosztów związanych z wykupem polisy na życie przedsiębiorcy, prowadzącego działalność gospodarczą, w pierwszej kolejności należy powołać się na definicję kosztu uzyskania przychodu. Koszty uzyskania przychodu to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakup polisy nie został wskazany w katalogu z art. 23. Znaczy to, że wydatek na zakup polisy jedynie wtedy byłby kosztem uzyskania przychodu, gdyby wiązał się z jego uzyskaniem lub chociaż zabezpieczeniem jego źródła.
Istotne jest, żeby pamiętać, że koszty, które zostały poniesione w celu zachowania źródła przychodu mają zagwarantować możliwość uzyskiwania korzyści z tego źródła w przyszłości, jak również jego dalsze istnienie. Z drugiej strony, pod pojęciem kosztów służących zabezpieczeniu źródła przychodów zwykło się uznawać wydatki poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.
Oznacza to, że kosztami uzyskania przychodów określa się racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, pod warunkiem ich celowości. Ponadto, związek przyczynowo skutkowy występujący pomiędzy poniesionym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła podlega indywidualnej ocenie w odniesieniu do każdego wydatku z osobna.
Na pierwszy rzut oka wydatki poniesione na wykupienie polisy na życie, mają na celu nie tyle osiągnięcie przychodów, ale przede wszystkim zabezpieczenie lub zachowanie ich źródła, np. w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej uzyskane w ten sposób pieniądze mogą służyć jako środki na wynagrodzenie dla pracownika, który będzie prowadził sprzedaż w czasie gdy przedsiębiorca nie jest w stanie pracować. Nie można jednak odgórnie założyć na co zostanie przeznaczona kwota odszkodowania. Jeżeli będzie potrzebna długotrwała rehabilitacja, uzyskane środki w pierwszej kolejności zostaną przeznaczone na ten cel. Stąd ocena i kwalifikacja takich wydatków jako wydatków osobistych. W konsekwencji trudno doszukać się związku przyczynowo- skutkowego, co definitywnie wyklucza możliwość zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.
Podstawa prawna: art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. DZ. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).
źródło: GP
Prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą, przedsiębiorcy powinni liczyć się z ryzykiem ewentualnego nieszczęśliwego wypadku, które może przyczynić się do znacznego ograniczenia wykonywania działalności gospodarczej, a tym samym uzyskiwania przychodów lub nawet utraty ich źródła. Wykupienie polisy na życie stanowi swojego rodzaju zabezpieczenie finansowe na czas, w którym przedsiębiorca nie będzie w stanie należycie wywiązywać się ze swoich obowiązków zawodowych.
Dokonując analizy możliwości zaliczenia kosztów związanych z wykupem polisy na życie przedsiębiorcy, prowadzącego działalność gospodarczą, w pierwszej kolejności należy powołać się na definicję kosztu uzyskania przychodu. Koszty uzyskania przychodu to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakup polisy nie został wskazany w katalogu z art. 23. Znaczy to, że wydatek na zakup polisy jedynie wtedy byłby kosztem uzyskania przychodu, gdyby wiązał się z jego uzyskaniem lub chociaż zabezpieczeniem jego źródła.
Istotne jest, żeby pamiętać, że koszty, które zostały poniesione w celu zachowania źródła przychodu mają zagwarantować możliwość uzyskiwania korzyści z tego źródła w przyszłości, jak również jego dalsze istnienie. Z drugiej strony, pod pojęciem kosztów służących zabezpieczeniu źródła przychodów zwykło się uznawać wydatki poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.
Oznacza to, że kosztami uzyskania przychodów określa się racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, pod warunkiem ich celowości. Ponadto, związek przyczynowo skutkowy występujący pomiędzy poniesionym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła podlega indywidualnej ocenie w odniesieniu do każdego wydatku z osobna.
Na pierwszy rzut oka wydatki poniesione na wykupienie polisy na życie, mają na celu nie tyle osiągnięcie przychodów, ale przede wszystkim zabezpieczenie lub zachowanie ich źródła, np. w przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej uzyskane w ten sposób pieniądze mogą służyć jako środki na wynagrodzenie dla pracownika, który będzie prowadził sprzedaż w czasie gdy przedsiębiorca nie jest w stanie pracować. Nie można jednak odgórnie założyć na co zostanie przeznaczona kwota odszkodowania. Jeżeli będzie potrzebna długotrwała rehabilitacja, uzyskane środki w pierwszej kolejności zostaną przeznaczone na ten cel. Stąd ocena i kwalifikacja takich wydatków jako wydatków osobistych. W konsekwencji trudno doszukać się związku przyczynowo- skutkowego, co definitywnie wyklucza możliwość zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.
Podstawa prawna: art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. DZ. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).
źródło: GP
Facebook
Śledzik
Wykop
