Aktualność "Jak wstrzymać egzekucję zaległości podatkowych?"
Zarzut w postępowaniu egzekucyjnym jest najszerszym ze środków zaskarżenia podjętych czynności egzekucyjnych przez organ. Jest jednocześnie ograniczony w czasie. Na skorzystanie z tej możliwości obrony mamy tylko 7 dni.

Podatnik, który nie wywiązuje się z obowiązków względem organu podatkowego musi się liczyć z możliwością rozpoczęcia dotkliwego postępowania egzekucyjnego. To działanie ma na celu windykację zaległych należności. Jednym ze sposobów obrony, przewidzianym dla dłużników przez prawo jest możliwość złożenia stosownego zarzutu.

W przypadku zalegania z regulowaniem zobowiązań podatkowych, trzeba wziąć pod uwagę, że postępowanie podatkowe z fazy kontrolnej może w niedługim czasie przerodzić się w przymusową egzekucję administracyjną.

Prawo podatkowe jednak przewiduje możliwość zaskarżenia czynności organów egzekucyjnych przy pomocy złożenia zarzutu przeciw postępowaniu egzekucyjnemu. Jest to pewien rodzaj ochrony dłużników. Wynika to z zapisów artykułu 33 i 34 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Podatnik ma 7 dni na złożenie stosownego dokumentu od doręczenia kopii tytułu wykonawczego, określającego zakres czynności windykacyjnych. Zarzut w postępowaniu egzekucyjnym przysługuje podatnikowi, jeżeli wystąpiła u niego jedna z enumeratywnie wyliczonych przesłanek.

Broniący się powinien przede wszystkim zwracać uwagę na możliwość oparcia zarzutu przeciw postępowaniu egzekucyjnemu na ewentualnym przedawnieniu lub też wygaśnięciu obowiązku podatkowego, na którym opiera się zasadność przeprowadzenia windykacji. Jest to swego rodzaju ostatnia deska ratunku w przypadku zagrożenia przymusową egzekucją zaległości z majątku podatnika.

Następną przesłanką, na której może bazować argumentacja związana ze złożeniem zarzutu egzekucyjnego jest odroczenie terminu wykonania obowiązku podatkowego czy też możliwość rozłożenia na raty spłaty należności pieniężnej względem urzędu skarbowego. Podatnik winien zwrócić uwagę na błędy organów podatkowych, które w wielu przypadkach są skutkami słabej komunikacji wewnątrz urzędu.

Nie budzi wątpliwości, że w razie pomyłki fiskusa co do ustalenia osoby, względem której toczy się postępowanie egzekucyjne, można złożyć zarzut na tej właśnie podstawie. Jest to jedna z najsilniejszych przesłanek, którą może legitymować się podatnik w celu obrony przed dotkliwymi sankcjami skarbowymi.

Kolejny powód, pozwalający na wstrzymanie postępowania windykacji zaległości podatkowych z majątku podatnika jest niezgodność pomiędzy decyzją doręczoną podatnikowi a zabiegami prowadzonymi przez egzekutorów. Jest to kolejny, niezbity argument umożliwiający wniesienie zarzutu egzekucyjnego.

W sytuacji, kiedy w związku z danym obowiązkiem podatkowym nie ma możliwości zastosowania egzekucji administracyjnej, podatnik może udowodnić niedopuszczalność zastosowania niektórych metod windykacji.

Wierzyciel (w przypadku należności podatkowych właściwy organ podatkowy, np. naczelnik urzędu skarbowego, burmistrz, prezydent miasta) zanim skieruje sprawę do postępowania egzekucyjnego musi wysłać dłużnikowi wezwanie. Egzekucja administracyjna może być bowiem wszczęta, jeżeli wierzyciel, po upływie terminu płatności, przesłał mu pisemne upomnienie. Postępowanie egzekucyjne może być wszczęte dopiero po upływie 7 dni od dnia doręczenia tego upomnienia.

Poza tym trzeba pamiętać, że w razie istnienia alternatywnych możliwości zastosowania środków egzekucyjnych, organ windykacyjny powinien wybrać ten najmniej uciążliwy dla podatnika. Przykładowo, dla podatnika dysponującego środkami finansowymi na rachunku bankowym, znacznie mniej uciążliwe będzie ich zajęcie niż egzekucja z majątku trwałego.

W przypadku, gdy egzekucję prowadzi organ nie będący właściwym dla podatnika, może on wystąpić o umorzenie postępowania. Jednakże należy pamiętać, że w przypadku zobowiązania podatkowego, które nie uległo przedawnieniu, organ będący właściwym będzie mógł wszcząć ponowną egzekucję.

Również źle sporządzony tytuł wykonawczy windykacji może stanowić podstawę złożenia zarzutu przeciw postępowaniu egzekucyjnemu. Wspomniana ustawa reguluje w artykule 27 treść stosownego dokumentu, stanowiącego podstawę wykonania egzekucji z majątku dłużnika.

W przypadku, gdy tytuł wykonawczy nie zawiera któregoś z wymienionych elementów, podatnik może podnieść zarzut, który jednak nie niweczy bezpowrotnie samej egzekucji. Organ egzekucyjny po uprzednim wystawieniu nowego, prawidłowego tytułu będzie kontynuować wykonywanie dalszej egzekucji.

Źródło: money.pl

DATA PUBLIKACJI: 2012-02-10 » Posostałe aktualności
podatki
fax (61) 850 13 61
tel. (61) 852 85 06
Kancelaria Doradcy Podatkowego NI&KU :: Poznań: : VAT :: PIT :: CIT :: Podatki :: ZUS-y :: Kadry :: Płace :: Obsługa Księgowa :: Doradztwo :: Porady
Powered by mAdmin & mDoradca
Projekt i wykonanie BerMar multimedia