Urzędnik
urzędu skarbowego, który przychodzi na kontrolę do firmy, nie
musi ograniczyć się tylko do sprawdzenia wizytowanego
przedsiębiorcy. Ma też pełne prawo przeanalizować dokumentację
kontrahentów podatnika. To nic innego jak kontrole krzyżowe.
Pracownicy skarbówki chętnie z tej możliwości korzystają.
Prawne
granice kontroli krzyżowej określone są w Ordynacji podatkowej
(t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) i ustawie o
kontroli skarbowej (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 41, poz. 214 z późn.
zm.). Przepisy te przewidują, że organy podatkowe mogą zażądać
od kontrahentów podatnika wykonujących działalność gospodarczą
przedstawienia dokumentów, w zakresie objętym kontrolą u
podatnika, w celu sprawdzenia ich prawidłowości i rzetelności.
Organ
podatkowy w ramach kontroli krzyżowej weryfikuje dokumenty
kontrahenta podatnika prowadzącego firmę. Kontrolowane są przede
wszystkim dokumenty źródłowe potwierdzające przeprowadzone
transakcje handlowe (np. faktury dokumentujące transakcje zawarte z
kontrolowanym kontrahentem).
Kontrole
krzyżowe są niejako uzupełnieniem innego postępowania. Dokonane u
kontrahenta ustalenia stanowią dowód w pierwotnej (głównej)
kontroli lub postępowaniu podatkowym.
Ważnym
elementem kontroli krzyżowych jest fakt, że od ubiegłego roku
czynności sprawdzające mogą być wykonywane wobec podmiotów
prowadzących działalność biorących udział w dostawie tego
samego towaru lub usługi. Dzięki temu kontrolujący mają możliwość
zbadania całej drogi, którą przebył dostarczony towar lub
wykonana usługa.
Pozwala
to na ujawnianie i eliminowanie z obrotu gospodarczego fikcyjnych
podmiotów lub transakcji.
W
ramach prowadzonych postępowań liczba kontroli krzyżowych jest
uzależniona od tego, czy podatnik działa w branży określanej
mianem wysokiego ryzyka, np. branża: obrotu paliwami, obrotu złomem,
usługi budowlane. Na liczbę krzyżówek wpływają również
informacje uzasadniające podejrzenie, że dana faktura może nie
odzwierciedlać rzeczywistej transakcji, np. faktura wypisana ręcznie
na wysoką kwotę, adres wystawcy faktury to mieszkanie prywatne,
obroty wykazane przez wystawcę faktury w deklaracji są niższe niż
kwoty wynikające z wystawionych faktur na rzecz kontrolowanego
podatnika, wystawca faktury nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.
Typując
kontrahentów do kontroli krzyżowej, bierze się pod uwagę wiele
czynników, takich jak specyfika kontrolowanej branży, powiązania
osobowe i kapitałowe, a nierzadko także przysłowiowy nos
inspektorski.
W
każdym województwie liczba prowadzonych kontroli krzyżowych jest
różna. W 2011r. wśród urzędów skarbowych pierwsze miejsce
zajmuje woj. mazowieckie z prawie 11 tys. krzyżówek. Na drugim
miejscu jest woj. śląskie z prawie 3,2 tys. kontroli krzyżowych.
Na trzecim jest woj. zachodniopomorskie z omawianymi kontrolami na
poziomie 1967.
Nieco
skromniejsza statystyka jest w urzędach kontroli skarbowej. Tu
pierwsze miejsce przypada dla województwa łódzkiego z 1925
kontroli krzyżowych. Na drugim miejscu jest Zielona Góra- 1000
kontroli krzyżowych. Trzecie miejsce przypadło dla województwa
mazowieckiego z 939 krzyżówkami.
Nie
ma ograniczeń co do liczby kontrahentów, którzy mogą być
sprawdzeni w trakcie jednej kontroli krzyżowej. Ich liczba jest
uzależniona od potrzeb, jakie wystąpią w trakcie prowadzonych
postępowań. Różne mogą być też kryteria doboru transakcji do
sprawdzenia. Może zdecydować o tym np. rodzaj transakcji, jej
wielkość. Zatem może być sprawdzony jeden podatnik, ale mogą to
być również wszyscy kontrahenci przedsiębiorcy.
W
trakcie czynności sprawdzających najczęściej kontroluje się
wybranych, np. głównych kontrahentów danego podatnika. Sprawdzeniu
może podlegać od jednego do kilku z nich, ale także znaczne
więcej. Najczęściej w ramach jednej kontroli zleca się wykonanie
czynności krzyżowych u kilku (3-5) kontrahentów podatnika. W
Małopolsce jest to od 1-5 kontrahentów.
W
zdecydowanej większości przypadków podatnicy nie utrudniają
kontroli krzyżowych.
Na
czym polega kontakt z urzędem? Współpraca polega m.in. na
udzielaniu wszelkich wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli,
dostarczeniu kontrolującemu żądanych dokumentów.
Powszechność
stosowania kontroli krzyżowych do weryfikacji dokumentów pozwoliła
na oswojenie się przedsiębiorców z tym rodzajem działania
kontroli skarbowej.
Każdy
kontrolowany winien zdawać sobie sprawę, że współpraca
polegająca na sprawnym udostępnianiu dokumentów i składaniu
wyjaśnień pozwoli na szybsze zakończenie prowadzonych czynności.
Jednocześnie, w przypadku wykrycia nieprawidłowości, oddali od
niego podejrzenie o współpracę z nierzetelnym podatnikiem.
Trudności
z uzyskaniem dostępu do dokumentów kontrahenta, a w konsekwencji
przeprowadzenia kontroli krzyżowej są pierwszym sygnałem
natrafienia na oszustwo podatkowe.
W
praktyce sporadycznie zdarzają się sytuacje, gdzie podatnicy celowo
utrudniają podjęcie kontroli krzyżowej lub czynności
sprawdzających, próbując uchylić się od stawiennictwa w
urzędzie.
Ogromną
przeszkodą jest sprawdzanie dokumentów u kontrahenta, który już
wyrejestrował swoją działalność, bądź zmienił adres swojej
siedziby i nie dokonał aktualizacji w urzędach. Wówczas ustalenie
aktualnych danych firmy wymaga czasu.
W
przypadku braku kontaktu z podatnikiem lub niezgłaszania się na
wezwania, urzędnicy fiskusa kierują wnioski do właściwych urzędów
w celu przeprowadzenia kontroli doraźnej, w zakresie niezbędnym do
wyjaśnienia sprawy.
Kontrole
krzyżowe najczęściej dotyczą spraw związanych z VAT. Wśród
najczęściej występujących nieprawidłowości wymienia się:
posługiwanie się przez kontrolowanych fikcyjnymi dowodami zakupu
towarów i usług; rozliczenie podatku w okresach wcześniejszych niż
okres, w którym otrzymano fakturę VAT; nieujawnianie przez
kontrolowanych wszystkich transakcji przeprowadzonych z
kontrahentami, brak rejestracji kontrahenta jako podatnika VAT;
kontrahent jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, ale nie składa
wymaganych deklaracji; błędne zastosowanie stawki VAT.
Kontrole
krzyżowe potwierdzają prawidłowość rozliczeń stron transakcji i
ich zgodności ze stanem faktycznym. W przypadku ujawnienia
nieprawidłowości, uzyskane informacje stanowią uzupełnienie
materiału dowodowego do prowadzonych kontroli.
Kolejnym
skutkiem czynności krzyżowych jest składanie dobrowolnych korekt
deklaracji.
Chęć
podatników do oszukiwania fiskusa nadal jest spora. Potwierdzają to
przykłady konkretnych spraw.
Źródło:
GP