Aktualność "Bezprawne żądania fiskusa wobec przedsiębiorcy z kartą podatkową"
Fiskus
nie powinien przy każdej zmianie pracownika u przedsiębiorcy
opłacającego podatek w formie karty prosić o dane personalne
zatrudnionych. Jeśli to robią, nadużywają swoich uprawnień.
Skarbówka utrudnia życie osobom rozliczającym PIT na zasadach karty podatkowej. Chodzi o podawanie w urzędach danych o liczbie zatrudnionych pracowników. Informacje te muszą trafić do urzędu, bo m.in. od wielkości zatrudnienia w danym zakładzie zależy wysokość płaconej karty podatkowej (czyli zryczałtowanego podatku od małych firm, głównie- choć nie tylko- od zakładów rzemieślniczych). Problem natomiast w tym, że urzędnicy fiskusa chcą nie tylko informacji o liczbie zatrudnionych, ale również o tym, że podatnik jednego pracownika zwolnił, a kolejnego na jego miejsce zatrudnił, mimo że liczba pracowników nie uległa przecież zmianie.
Z taką sytuacją spotkał się jeden z wrocławskich podatników. Prowadzi on zakład szewski i opłaca podatek w formie karty. Ze względu na utrudnienie związane ze znalezieniem odpowiednio wykwalifikowanych pracowników często ich zmienia, jednak liczba zatrudnionych jest stała- zawsze są to dwie osoby. Podczas kontroli skarbowej, stwierdzono, że podatnik nie może płacić karty, gdyż nie poinformował naczelnika urzędu o wymianie pracowników.
Eksperci potwierdzają: urzędnicy skarbowi mogą żądać pewnych informacji o przedsiębiorców na karcie. Jednak nie mogą nadużywać swoich uprawnień. A tak właśnie jest w opisanym przypadku.
Obowiązek informowania urzędu skarbowego o zmianach w zatrudnieniu podatnicy karty podatkowej mają tylko wówczas, gdy zmiany te mają wpływ na wysokość podatku. W zależności od rodzaju prowadzonej działalności chodzi w szczególności o zmiany: w stanie zatrudnienia, dotyczące miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby stanowisk na parkingu oraz liczby i rodzaju urządzeń przy prowadzeniu usług rozrywkowych, liczby godzin sprawowania opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi, liczby godzin przeznaczonych na udzielanie lekcji. Gdy dojdzie do zmian w tych obszarach, konieczne jest zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego. Zasada ta wynika z art. 36 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 1998 r. nr 144, poz. 930 z późn. zm.).
W takiej sytuacji, w ciągu 7 dni podatnik jest zobowiązany do złożenia do urzędu skarbowego pisemnej informacji o zmianach.
Należy pamiętać, że przez stan zatrudnienia należy rozumieć liczbę osób zatrudnionych. Dlatego, gdy jednego dnia zwalniamy pracownika, a następnego zatrudniamy innego, nie dochodzi do zmiany stanu zatrudnienia. W konsekwencji nie powstaje obowiązek zawiadamiania naczelnika urzędu skarbowego o takim zdarzeniu.
Konieczność informowania o każdym zwolnieniu i zatrudnieniu pracownika w sytuacji, gdy nie ma zmiany liczby zatrudnionych osób, nie wynika z obowiązujących przepisów podatkowych i można ją uznać za nadinterpretację fiskusa. Eksperci jednak zastrzegają, że od tej zasady jest wyjątek.
Chociaż co do zasady wymiana jednego pracownika na innego bez zmiany liczby zatrudnionych nie ma wpływu na płacony podatek i nie wymaga informowania o tym urzędu skarbowego, to jednak w przepisach dotyczących opodatkowania w formie karty przewidziano, że może być to konieczne w pewnych szczególnych przypadkach. Dotyczy to sytuacji, gdy nastąpi zmiana w zakresie obowiązków pracowniczych powodująca, że takiego pracownika przestaje się albo też zaczyna się liczyć do stanu zatrudnienia, albo też gdy nastąpi zatrudnienie w miejsce pracownika zwalnianego nowej osoby, której zgodnie z przepisami nie wlicza się do limitów zatrudnienia.
W takiej sytuacji należałoby poinformować urząd skarbowy o zmianie stanowiska pracy (co jest związane ze zmianą obowiązków pracowniczych), gdyż akurat ta zmiana ma wpływ na opodatkowanie w formie karty podatkowej.
Z kolei jeden z ekspertów przypomina, że zgodnie z przepisami do stanu zatrudnienia u opłacających podatek w formie karty podatkowej nie wlicza się pracowników zatrudnionych wyłącznie przy sprzedaży wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi, utrzymywaniu czystości w zakładzie, prowadzeniu kasy i księgowości, kierowców i konwojentów- pod warunkiem, że podatnik określił na piśmie zakres czynności tych pracowników.
Nie wolno również zapominać, że podatnicy karty podatkowej mają ustawowy obowiązek prowadzenia ewidencji zatrudnienia. Taka ewidencja powinna zawierać: nr wpisu, imię i nazwisko osoby zatrudnionej, PESEL osoby zatrudnionej, NIP zatrudnionego, datę rozpoczęcia i zakończenia przez tę osobę zatrudnienia, adnotacje o przerwach w zatrudnieniu.
Obecnie przepisy dają organom podatkowym uprawnienia, aby wymagać od podatników karty rzetelnego prowadzenia ewidencji zatrudnienia, z wyraźnym wskazaniem, kiedy dana osoba rozpoczęła i zakończyła pracę. Skutkuje to tym, iż nawet gdy nie trzeba informować fiskusa o wymianie pracownika, fakt ten powinien być odnotowany w ewidencji zatrudnienia.
Są również takie wyjątkowe sytuacje, gdy sama zmiana osoby zatrudnionej (bez zmiany wielkości zatrudnienia) może powodować zmianę wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej. A to oznacza, że złożenie zawiadomienia może być jednak konieczne.
Dzieje się tak przy zatrudnieniu niektórych osób, np. członka rodziny (nie dotyczy to jednak zatrudnienia małżonka). W takim przypadku podwyższa się stawkę karty podatkowej z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób za miesiące, w których była ona zatrudniona, odpowiednio od 10 do 40 proc. Skoro zaś ma to wpływ na wysokość karty podatkowej (płaconego podatku), musimy zawiadomić urząd skarbowy. Jest to jednak wyjątek od reguły.
Obowiązek zawiadomienia organu podatkowego dotyczy tylko takich zmian, które mają wpływ na możliwość korzystania z preferencyjnej formy opodatkowania bądź na wysokość opodatkowania.
Niemniej, prowadzone przez urzędy kontrole, chociaż uciążliwe i w wielu przypadkach niepotrzebne, mają umocowanie w przepisach. W opisywanym przypadku, działanie organu podatkowego jest zgodne z prawem, o ile żądanie przekazania informacji sformułowane jest na piśmie. Pisemne żądanie informacji przez organ podatkowy może być uzasadnione art. 82 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, są zobowiązane do sporządzania i przekazywania informacji na pisemne żądanie organu podatkowego o zdarzeniach wynikających ze stosunków cywilnoprawnych albo z prawa pracy, mogących mieć wpływ na powstanie obowiązku podatkowego lub wysokość zobowiązania podatkowego osób lub jednostek, z którymi zawarto umowę.
Opodatkowanie w formie karty podatkowej, będące odstępstwem od ogólnych zasad opodatkowania osób fizycznych, stanowi uproszczoną formę opodatkowania, z której mogą korzystać podatnicy tylko wówczas, jeśli spełniają warunki określone w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Jeżeli podatnik zdecyduje się na opodatkowanie w formie karty podatkowej, zobowiązany jest stosować się do wymogów przewidzianych w ustawie, w tym do wymogu zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o zmianach dotyczących stanu zatrudnienia.
Konsekwencje zaniedbania tego obowiązku są daleko idące, gdyż polegają na utracie prawa do korzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej. To zaś z reguły oznacza konieczność zapłaty wyższego podatku oraz założenia ksiąg i ewidencji, z prowadzenia których podatnicy karty są zwolnieni.
Co ważne, również gdy ewidencja zatrudnienia jest prowadzona niezgodnie ze stanem faktycznym lub mimo obowiązku nie jest w ogóle prowadzona, a stan faktyczny zatrudnienia okaże się wyższy od zgłoszonego naczelnikowi urzędu skarbowego, ten stwierdza wygaśnięcie decyzji o przyznaniu karty.
Pokrzywdzeni podatnicy są zgodni co do jeszcze jednej kwestii, a mianowicie, że urzędy skarbowe nadal żądają wypełniania pozbawionych podstaw prawnych oświadczeń lub zawiadomień. Żądania fiskusa powinny być uzasadnione odpowiednim przepisem. Gdy takiego uzasadnienia nie ma, podatnik nie musi tych obowiązków wypełniać. Gdy fiskus będzie obstawał przy swoim, konieczna może się okazać droga sądowa, która bywa długa i trudna. Jednak w walce o swoje racje, ten wysiłek się opłaca.
Źródło: GP
Skarbówka utrudnia życie osobom rozliczającym PIT na zasadach karty podatkowej. Chodzi o podawanie w urzędach danych o liczbie zatrudnionych pracowników. Informacje te muszą trafić do urzędu, bo m.in. od wielkości zatrudnienia w danym zakładzie zależy wysokość płaconej karty podatkowej (czyli zryczałtowanego podatku od małych firm, głównie- choć nie tylko- od zakładów rzemieślniczych). Problem natomiast w tym, że urzędnicy fiskusa chcą nie tylko informacji o liczbie zatrudnionych, ale również o tym, że podatnik jednego pracownika zwolnił, a kolejnego na jego miejsce zatrudnił, mimo że liczba pracowników nie uległa przecież zmianie.
Z taką sytuacją spotkał się jeden z wrocławskich podatników. Prowadzi on zakład szewski i opłaca podatek w formie karty. Ze względu na utrudnienie związane ze znalezieniem odpowiednio wykwalifikowanych pracowników często ich zmienia, jednak liczba zatrudnionych jest stała- zawsze są to dwie osoby. Podczas kontroli skarbowej, stwierdzono, że podatnik nie może płacić karty, gdyż nie poinformował naczelnika urzędu o wymianie pracowników.
Eksperci potwierdzają: urzędnicy skarbowi mogą żądać pewnych informacji o przedsiębiorców na karcie. Jednak nie mogą nadużywać swoich uprawnień. A tak właśnie jest w opisanym przypadku.
Obowiązek informowania urzędu skarbowego o zmianach w zatrudnieniu podatnicy karty podatkowej mają tylko wówczas, gdy zmiany te mają wpływ na wysokość podatku. W zależności od rodzaju prowadzonej działalności chodzi w szczególności o zmiany: w stanie zatrudnienia, dotyczące miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby stanowisk na parkingu oraz liczby i rodzaju urządzeń przy prowadzeniu usług rozrywkowych, liczby godzin sprawowania opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi, liczby godzin przeznaczonych na udzielanie lekcji. Gdy dojdzie do zmian w tych obszarach, konieczne jest zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego. Zasada ta wynika z art. 36 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 1998 r. nr 144, poz. 930 z późn. zm.).
W takiej sytuacji, w ciągu 7 dni podatnik jest zobowiązany do złożenia do urzędu skarbowego pisemnej informacji o zmianach.
Należy pamiętać, że przez stan zatrudnienia należy rozumieć liczbę osób zatrudnionych. Dlatego, gdy jednego dnia zwalniamy pracownika, a następnego zatrudniamy innego, nie dochodzi do zmiany stanu zatrudnienia. W konsekwencji nie powstaje obowiązek zawiadamiania naczelnika urzędu skarbowego o takim zdarzeniu.
Konieczność informowania o każdym zwolnieniu i zatrudnieniu pracownika w sytuacji, gdy nie ma zmiany liczby zatrudnionych osób, nie wynika z obowiązujących przepisów podatkowych i można ją uznać za nadinterpretację fiskusa. Eksperci jednak zastrzegają, że od tej zasady jest wyjątek.
Chociaż co do zasady wymiana jednego pracownika na innego bez zmiany liczby zatrudnionych nie ma wpływu na płacony podatek i nie wymaga informowania o tym urzędu skarbowego, to jednak w przepisach dotyczących opodatkowania w formie karty przewidziano, że może być to konieczne w pewnych szczególnych przypadkach. Dotyczy to sytuacji, gdy nastąpi zmiana w zakresie obowiązków pracowniczych powodująca, że takiego pracownika przestaje się albo też zaczyna się liczyć do stanu zatrudnienia, albo też gdy nastąpi zatrudnienie w miejsce pracownika zwalnianego nowej osoby, której zgodnie z przepisami nie wlicza się do limitów zatrudnienia.
W takiej sytuacji należałoby poinformować urząd skarbowy o zmianie stanowiska pracy (co jest związane ze zmianą obowiązków pracowniczych), gdyż akurat ta zmiana ma wpływ na opodatkowanie w formie karty podatkowej.
Z kolei jeden z ekspertów przypomina, że zgodnie z przepisami do stanu zatrudnienia u opłacających podatek w formie karty podatkowej nie wlicza się pracowników zatrudnionych wyłącznie przy sprzedaży wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi, utrzymywaniu czystości w zakładzie, prowadzeniu kasy i księgowości, kierowców i konwojentów- pod warunkiem, że podatnik określił na piśmie zakres czynności tych pracowników.
Nie wolno również zapominać, że podatnicy karty podatkowej mają ustawowy obowiązek prowadzenia ewidencji zatrudnienia. Taka ewidencja powinna zawierać: nr wpisu, imię i nazwisko osoby zatrudnionej, PESEL osoby zatrudnionej, NIP zatrudnionego, datę rozpoczęcia i zakończenia przez tę osobę zatrudnienia, adnotacje o przerwach w zatrudnieniu.
Obecnie przepisy dają organom podatkowym uprawnienia, aby wymagać od podatników karty rzetelnego prowadzenia ewidencji zatrudnienia, z wyraźnym wskazaniem, kiedy dana osoba rozpoczęła i zakończyła pracę. Skutkuje to tym, iż nawet gdy nie trzeba informować fiskusa o wymianie pracownika, fakt ten powinien być odnotowany w ewidencji zatrudnienia.
Są również takie wyjątkowe sytuacje, gdy sama zmiana osoby zatrudnionej (bez zmiany wielkości zatrudnienia) może powodować zmianę wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej. A to oznacza, że złożenie zawiadomienia może być jednak konieczne.
Dzieje się tak przy zatrudnieniu niektórych osób, np. członka rodziny (nie dotyczy to jednak zatrudnienia małżonka). W takim przypadku podwyższa się stawkę karty podatkowej z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób za miesiące, w których była ona zatrudniona, odpowiednio od 10 do 40 proc. Skoro zaś ma to wpływ na wysokość karty podatkowej (płaconego podatku), musimy zawiadomić urząd skarbowy. Jest to jednak wyjątek od reguły.
Obowiązek zawiadomienia organu podatkowego dotyczy tylko takich zmian, które mają wpływ na możliwość korzystania z preferencyjnej formy opodatkowania bądź na wysokość opodatkowania.
Niemniej, prowadzone przez urzędy kontrole, chociaż uciążliwe i w wielu przypadkach niepotrzebne, mają umocowanie w przepisach. W opisywanym przypadku, działanie organu podatkowego jest zgodne z prawem, o ile żądanie przekazania informacji sformułowane jest na piśmie. Pisemne żądanie informacji przez organ podatkowy może być uzasadnione art. 82 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, są zobowiązane do sporządzania i przekazywania informacji na pisemne żądanie organu podatkowego o zdarzeniach wynikających ze stosunków cywilnoprawnych albo z prawa pracy, mogących mieć wpływ na powstanie obowiązku podatkowego lub wysokość zobowiązania podatkowego osób lub jednostek, z którymi zawarto umowę.
Opodatkowanie w formie karty podatkowej, będące odstępstwem od ogólnych zasad opodatkowania osób fizycznych, stanowi uproszczoną formę opodatkowania, z której mogą korzystać podatnicy tylko wówczas, jeśli spełniają warunki określone w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Jeżeli podatnik zdecyduje się na opodatkowanie w formie karty podatkowej, zobowiązany jest stosować się do wymogów przewidzianych w ustawie, w tym do wymogu zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o zmianach dotyczących stanu zatrudnienia.
Konsekwencje zaniedbania tego obowiązku są daleko idące, gdyż polegają na utracie prawa do korzystania z opodatkowania w formie karty podatkowej. To zaś z reguły oznacza konieczność zapłaty wyższego podatku oraz założenia ksiąg i ewidencji, z prowadzenia których podatnicy karty są zwolnieni.
Co ważne, również gdy ewidencja zatrudnienia jest prowadzona niezgodnie ze stanem faktycznym lub mimo obowiązku nie jest w ogóle prowadzona, a stan faktyczny zatrudnienia okaże się wyższy od zgłoszonego naczelnikowi urzędu skarbowego, ten stwierdza wygaśnięcie decyzji o przyznaniu karty.
Pokrzywdzeni podatnicy są zgodni co do jeszcze jednej kwestii, a mianowicie, że urzędy skarbowe nadal żądają wypełniania pozbawionych podstaw prawnych oświadczeń lub zawiadomień. Żądania fiskusa powinny być uzasadnione odpowiednim przepisem. Gdy takiego uzasadnienia nie ma, podatnik nie musi tych obowiązków wypełniać. Gdy fiskus będzie obstawał przy swoim, konieczna może się okazać droga sądowa, która bywa długa i trudna. Jednak w walce o swoje racje, ten wysiłek się opłaca.
Źródło: GP
Facebook
Śledzik
Wykop
