Spółka, która otrzymuje odsetki od pożyczki udzielonej zagranicznemu udziałowcowi, może uwzględnić w zeznaniu rocznym podatek dochodowy pobrany w innym kraju.

Firmy w celu uniknięcia opóźnień w spłacie bieżących zobowiązań mogą pożyczać gotówkę między sobą. Pożyczki te są łatwiej dostępne w ramach firm będących wzajemnymi udziałowcami. W ramach grup kapitałowych prowadzących swoją działalność w Polsce coraz częściej to polskie spółki córki zapewniają finansowanie zagranicznym udziałowcom.

Co do zasady każdy przychód uzyskany przez polską spółkę kapitałową jest obciążony 19 proc. stawką CIT. Zasady rozpoznawania przychodu odsetkowego mają charakter szczególny.

Nie istotny jest moment naliczenia odsetek, lecz dzień ich faktycznego otrzymania przez pożyczkodawcę względnie kapitalizacji odsetek. W tych momentach kwota odsetek powinna zostać uznana przez wierzyciela za przychód podlegający opodatkowaniu.

Jednak w przypadku odsetek otrzymywanych z zagranicy wpływ na rozliczenie podatkowe polskiej firmy mają umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Umowy te w zależności od kraju przewidują różny sposób opodatkowania odsetek w kraju źródła ich pochodzenia (tj. ich wpłaty).

W świetle umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, które konstruowane są na podstawie konwencji modelowej OECD odsetki są zaliczane do tzw. dochodów biernych, czyli tak jak dywidendy oraz należności licencyjne.

W większości przypadków państwo, z którego odsetki są wypłacane (tj. państwo siedziby pożyczkobiorcy) ma prawo pobrać podatek krajowy od płatności przekazywanej za granicę. Tak będzie, pod warunkiem, że przepisy podatkowe kraju siedziby pożyczkobiorcy przewidują takie opodatkowanie.

Zazwyczaj te umowy określają jednocześnie maksymalną stawkę podatku u źródła. Przykładowo, umowa zawarta pomiędzy Polską a Niemcami przewiduje maksymalną stawkę podatku w wysokości 5 proc., umowa z Luksemburgiem 10 proc. umowy z Francją i Szwecją nie przewidują z kolei takiego opodatkowania.

Polska spółka, która otrzymuje odsetki od zagranicznego pożyczkobiorcy, może jednak odliczyć kwotę podatku, który został pobrany za granicą, obniżając kwotę podatku w Polsce. Odliczenie to jest możliwe przy rocznym rozliczeniu podatku w zeznaniu CIT-8.

Wówczas od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Prócz tego pożyczki udzielone w obcej walucie zagranicznej firmie mogą powodować wystąpienie tzw. różnic kursowych.

Dodatnie różnice kursowe należy ujmować po stronie przychodów, natomiast ujemne różnice kursowe po stronie kosztów podatkowych.

Różnice kursowe powstają, kiedy po przeliczeniu na złote, kwota pożyczki w walucie obcej w momencie jej wypłaty będzie inna od kwoty pożyczki w momencie jej zwrotu.

Źródło: GP