Coraz popularniejsza staje się praca poza miejscem zamieszkania, a stopień migracji siły roboczej jest znaczący. Wielu pracodawców, w związku z zatrudnieniem osób spoza bliskiego sąsiedztwa siedziby firmy, oferuje swoim pracownikom możliwość nieodpłatnego zorganizowanego dowozu do miejsca zatrudnienia. Jak zatem traktować tego typu świadczenia? Czy jest to dla pracownika dodatkowy przychód, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym?

Niektórzy pracodawcy decydują się na sfinansowanie swoim pracownikom możliwości skorzystania przez nich z zorganizowanej, grupowej formy transportu. Spółki opłacają firmy transportowe, które przywożą pracowników do pracy i z powrotem do miejsca zamieszkania specjalnymi autobusami kursującymi w ściśle określonych porach, w ramach ustalonych tras przejazdu. Bardzo często jest to jedyna możliwość, aby osoby te mogły wykonywać świadczenie pracy. Kwestią sporną, wynikającą z takiej oferty, jest opodatkowanie wartości oferowanego świadczenia. Trudno jest jednoznacznie stwierdzić, czy możliwość korzystania z nieodpłatnej formy transportu powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Przeglądając indywidualne interpretacje podatkowe podatnik może spotkać się z tym problemem. Niestety i tutaj pojawiają się sprzeczne opinie na temat tego, czy możliwość transportu do pracy autobusami i busami finansowanymi przez pracodawcę powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Chociaż w ostatnim czasie przeważają te niekorzystne dla podatników zakładające opodatkowanie takiego świadczenia.

W myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami podlegającymi opodatkowaniu są wartości nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez osoby fizyczne. Świadczenia te powinny być wycenione w cenach zakupu lub cenie rynkowej stosowanej przy świadczeniu usług tego samego rodzaju. Z drugiej jednak strony, bardzo ciężko jest jednoznacznie wycenić wartość usługi oferowanej konkretnym pracownikom, jeżeli wsiadają oni w różnych miejscach oraz podróżują nieregularnie ze względu na pracę w systemie zmianowym.

Ponadto istnieje wątpliwość, czy fakt oferowanej możliwości korzystania z transportu opłaconego przez pracodawcę powinno się traktować na równi z otrzymanym świadczeniem. Prawo podatkowe zakłada, iż dla opodatkowania nieodpłatnych świadczeń konieczne jest ich otrzymanie. Możliwość skorzystania z dojazd do pracy środkiem transportu opłaconym przez pracodawcę, wcale nie oznacza, że pracownik musi z niej skorzystać.

Podatnik powinien również pamiętać, że w sytuacji, gdy nie można jednoznacznie określić wartości świadczeń, a także przyporządkować ich konkretnemu pracownikowi, i ze względu na opłatę za transport wnoszoną ryczałtowo za wszystkich pracowników- brak jest podstaw do ustalenia kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę kosztów dojazdu i powrotu z pracy.

Biorąc pod uwagę powyższe nieścisłości, nie można jednoznacznie stwierdzić, czy możliwość korzystania z opłaconego przez pracodawcę dowozu do pracy, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jest to kwestia, którą należy rozpatrywać indywidualnie w każdym przypadku.

Należy jednak zwrócić uwagę, że coraz częściej podkreśla się zarówno w wydawanych interpretacjach podatkowych, jak również w orzecznictwie, że przychód u pracownika powstanie nawet jeśli pracownik z takiego transportu nie skorzystał, a jedynie miał taką możliwość.

Można jednak wskazać orzeczenie Naczelnego Sąd Administracyjnego (z 18 maja 2011r., sygn. IIFSK 22/10) korzystne dla podatników. Zdaniem składu orzekającego podatnik powinien pamiętać, że w sytuacji, gdy faktycznie nie istnieje możliwość przypisania danemu pracownikowi konkretnej kwoty otrzymanego nieodpłatnego świadczenia. Trzeba podkreślić, że wszystko zależy od postępowania dowodowego.

Jeżeli podatnik nie jest w stanie ocenić czy pracownik otrzymuje przychód czy też nie, a chce mieć jednocześnie pewność co do prawidłowości swoich rozliczeń podatkowych powinien postarać się o interpretację w swojej indywidualnej sprawie.

Źródło: money.pl