W większości przypadków kiedy dokonujemy sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej to w większości przypadków nie data zapłaty a moment dokonania czynności decydują o konieczności jej zewidencjonowania za pośrednictwem kasy rejestrującej.

Przykładowo, gabinet kosmetyczny świadczy usługi poprawy i zachowania urody. W przypadku drogich zabiegów klienci mają do wyboru dwie opcje płatnicze:

• płacą gotówką w kasie gabinetu (za co otrzymują paragon fiskalny)
  
• płacą przelewem na konto bankowe firmy (wg harmonogramu spłaty rat za zabiegi)
  

W tym drugim przypadku sprzedaż na kasie jest ewidencjonowana z chwilą otrzymania należności na konto bankowe. Właściciel gabinetu zastanawia się w jaki sposób wprowadzić na kasę fiskalną wpłaty poprzez przelewy bankowe w dni wolne od pracy (sobota, niedziela, święta) i sporządzić raporty dzienne i miesięczne.

Wątpliwości właściciela są nieuzasadnione. Bowiem nie powinien on ewidencjonować sprzedaży z momentem otrzymania należności na konto bankowe. Sprzedaż należy udokumentować z chwilą wykonania usługi.

Kasa rejestrująca stanowi szczególnego rodzaju formę ewidencji sprzedaży. Jak wynika z rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. datę i czas (godzinę sprzedaży). Ponadto, podatnicy są obowiązani m.in.:

• dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy
  
• sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu.
  

Jednocześnie przez sprzedaż rozumie odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej dotyczy czynności sprzedaży w rozumieniu w/w przepisu i jest nierozerwalnie związany z powstaniem obowiązku podatkowego. Zgodnie zaś z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

Ewidencjonowanie sprzedaży w terminie innym niż moment powstania obowiązku podatkowego prowadziłoby do niezgodności prowadzonej ewidencji z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczych. Celem ewidencjonowania sprzedaży natomiast przy pomocy kasy rejestrującej jest rzetelne dokumentowanie osiąganych przez podatników obrotów i podatku należnego. Kasa rejestrująca, jako forma ewidencji, ma na celu prawidłowy zapis przebiegu dokonywanych transakcji. Ma zatem odzwierciedlać datę oraz wartość (kwotę obrotu, podatek należny) wykonanego świadczenia. Termin dokonywanych po wykonaniu usługi wpłat przez usługobiorców kwot należnych z tytułu wykonanych świadczeń, nie ma w tym przypadku znaczenia. Nie determinuje obowiązku podatkowego, w konsekwencji nie determinuje również momentu zewidencjonowania świadczenia przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy klienci wpłacają zaliczki na poczet przyszłych skonkretyzowanych świadczeń. Wówczas bowiem ich wpłata rodzi konieczność rozpoznania sprzedaży (dokładnie obowiązku podatkowego VAT). W większości pozostałych przypadków nie data zapłaty a moment dokonania czynności decydują o konieczności jej zewidencjonowania za pośrednictwem kasy rejestrującej (poza usługami np. najmu, gdzie obowiązek podatkowy VAT powstaje w sposób szczególny).

Źródło: money.pl