Główny inspektor prac, Roman Giedrojć, w wywiadzie dla DGP wyjaśnił, na czym polega różnica między kontraktem cywilnoprawnym a umową o pracę. Wynika ona z rodzaju współpracy między podmiotami zawierającymi umowę. W przypadku umów zleceń oba podmioty są sobie równe. Oznacza to, że żadna ze stron nie może być podporządkowana drugiej, jak w przypadku umowy o pracę. Pracodawcy często o tym zapominają.

Zawieranie umów zleceń reguluje kodeks cywilny – nie stosują się do nich regulacje kodeksu pracy, m.in. w kwestii urlopu. Czas wolny od pracy, płatny lub niepłatny, powinien zostać zatem określony w umowie. Jeżeli kontrakt go nie przewiduje, zleceniobiorca nie ma do niego prawa. Jak zaznaczył ekspert, zawieranie takiego zapisu w umowie zleceniu może jednak sugerować, że strony powinny zawrzeć umowę o pracę.

Pamiętać należy o przepisach, które od 22 lutego 2016 r. zmieniły ograniczenia w zakresie stosowania kontraktów terminowych. Między pracodawcą a pracownikiem mogą zostać zawarte maksymalnie trzy umowy na czas określony, jednak ich łączny czas trwania nie może przekroczyć 33 miesięcy. Po tym okresie kolejna umowa automatycznie przekształci się w umowę na czas nieokreślony. Zasada sumowania okresów zatrudnienia stosuje się również w przypadku, kiedy między kolejnymi umowami nastąpiła przerwa w świadczeniu stosunku pracy.

Źródło: GP