Lekarze mogą prowadzić działalność indywidualną lub w ramach spółki. Spółka, decydując się na grupową praktykę, jest podatnikiem VAT. Przy limitach do stosowania kas fiskalnych w spółce trzeba sumować obroty lekarzy.

Od 1 maja w kilku tysiącach gabinetów lekarskich stoją kasy fiskalne. Lekarze ewidencjonują w nich każdą sprzedaż. Należy jednak pamiętać, że lekarze mogą prowadzić swoją praktykę zarówno indywidualnie, jak i w formie spółki cywilnej lub partnerskiej.

W drugim przypadku podatnikiem VAT jest spółka a nie jej wspólnicy. Dlatego lekarze muszą sumować wysokość obrotów, po przekroczeniu których trzeba stosować kasę fiskalną. Oznacza to, że szybciej będą musieli ewidencjonować sprzedaż niż w przypadku praktyki samodzielnej.

Jeżeli lekarze z poszczególnych specjalności chcą uniknąć kasy, powinni zdecydować się na prowadzenie indywidualnej działalności gospodarczej lub sprawdzić czy nie mogą skorzystać z innych zwolnień.

Kasą fiskalną zobowiązani są posługiwać się podatnicy, którzy dokonują sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Pojęcie podatnika zostało zdefiniowane w art. 15 ustawy o VAT (Dz.U. Z 2004 r. nr 54, poz. 535 z późn. zm.), który stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej (np. spółki cywilne) oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Definicja ta pokazuje, że ustawodawca dużą wagę przykłada do formy prowadzenia działalności.

W celu ustalenia czy lekarze czy też spółka powinna dokumentować sprzedaż paragonami fiskalnymi, konieczne jest określenie, który podmiot jest podatnikiem VAT w ramach prowadzonej sprzedaży. W przypadku lekarzy prowadzących działalność gospodarczą w ramach spółki osobowej lub cywilnej podatnikiem jest spółka nie zaś sami lekarze. Oznacza to, że paragony fiskalne powinny być wystawiane przez spółkę a nie poszczególnych lekarzy. Wynika to z tego, że lekarze, mimo że w praktyce będą świadczyć usługi indywidualnie, formalnie będą reprezentowali swoją spółkę. Na tę sytuację nie powinien wpływać fakt, że lekarze będą prezentowali różne specjalizacje, a każdy będzie przyjmował wyłącznie swoich pacjentów.

Takie definiowanie podatnika ma wpływ na prowadzenie ewidencji za pomocą kasy rejestrującej. Kasę powinna kupić i zgłosić do właściwego urzędu skarbowego spółka. To ona również powinna rejestrować wartość sprzedaży z zastosowaniem tego urządzenia.

Działanie w spółce wyklucza możliwość odrębnego liczenia wartości limitów na potrzeby zwolnienia z obowiązku stosowania kas, ale oczywiście tylko jeżeli chodzi o sprzedaż dokonywaną w związku z działaniem w spółce. Jeśli lekarze prowadziliby oprócz tego praktyki indywidualne, to wartość sprzedaży dokonywanej w ramach tych praktyk liczona byłaby odrębnie.

Jeśli rozpoczęcie działalności indywidualnej nie pomoże w uniknięciu stosowania kasy fiskalnej, można próbować zastosować również zwolnienie przedmiotowe, wskazane w pozycji 37 załącznika do rozporządzenia z lipca 2010 r.

Zwolnienie obejmuje usługi, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo- kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo- kredytowej, która jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie zapłata dotyczyła.

Płatność kartą kredytową lub płatniczą spełnia warunek płatności za pośrednictwem banku. Spełnienie tego warunku w ramach normalnej praktyki lekarskiej będzie jednak z oczywistych przyczyn trudne. Powstaje więc pytanie czy tego rodzaju próby ucieczki przed kasą fiskalną mają jakikolwiek sens. Biorąc pod uwagę ceny prostych kas i wielkość ulgi z tytułu jej nabycia to wydatek naprawdę niewielki.

Źródło: GP