Udostępnienie przez dostawcę swoich produktów do testowania potencjalnym klientom stanowi nieodpłatne świadczenie według fiskusa.

Przedsiębiorcy często otrzymują od różnych firm, np. oferujących usługi dostępu do bazy danych czy też dilerów samochodów, możliwość otrzymania oferowanych przez nie produktów na okres próbny. Przedsiębiorca może przetestować oferowany produkt i sprawdzić, czy spełnia on jego wymagania oraz czy będzie dla niego przydatny w ramach prowadzonej przez niego działalności. Testowanie w okresie próbnym nie wymaga od przedsiębiorcy ponoszenia żadnych kosztów na rzecz dostawcy.

Udostępnienie produktu do użytkowania bez pobierania za to wynagrodzenia może dla przedsiębiorcy skutkować powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Ustawa o PIT (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.) wymienia wśród przychodów nieodpłatne świadczenie, określając jednocześnie sposób ustalenia jego wartości, jednak nie definiuje tego pojęcia. W opinii fiskusa, nieodpłatnym świadczeniem jest każde świadczenie otrzymane przez przedsiębiorcę, niezwiązane z poniesieniem przez niego kosztów lub innego ekwiwalentu oraz powodujące u niego przysporzenie majątkowe, którego wartość da się określić.

Umożliwienie przedsiębiorcy dostępu do bazy danych bądź oddanie mu do użytkowania w działalności samochodu na próbę można porównać z usługami świadczonymi przez tego dostawcę lub inne podmioty za odpłatnością, a tym samym możliwe jest ustalenie wartości tej usługi.

Istotnym aspektem nieodpłatnego udostępnienia towarów lub usług na próbę jest cel takiego działania. Decyzja o wyborze bazy danych, z której przedsiębiorca będzie korzystał, bądź o nabyciu samochodu dla celów działalności gospodarczej to w każdym przypadku zobowiązanie, które z jednej strony zwiąże oba podmioty na długi okres (jak przy nabyciu dostępu do bazy danych) lub też znaczy wydatek jak w przypadku nabycia auta lub innego środka trwałego. Celem dostawcy jest umożliwienie sprawdzenia oferowanego produktu przed zawarciem umowy, a także zachęcenie go do wyboru tego produktu przy wykorzystaniu technik marketingowych.

Nieodpłatne udostępnienie towaru do korzystania na okres próbny stanowi zatem swoistą promocję będącą najlepszą okazją do bliższego zapoznania się z oferowanym produktem. Wraz z możliwością testowania produktu przedsiębiorca nie otrzymuje de facto żadnego przysposobienia majątkowego, ponieważ możliwość sprawdzenia jakości produktu i jego użyteczności w żaden sposób nie zwiększy zasobów firmy ani nie przyczyni się do wzrostu jej przychodów kosztem innego podmiotu. Jedyną korzyścią jest szansa na ograniczenie kosztów wynikających z podjęcia błędnej decyzji co do nabywanego produktu.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za wnioskiem, że nie będzie przychodu, jest to, że nierzadko dostawca towarów lub usług oczekuje od przedsiębiorcy testującego produkt opinii na jego temat. W takiej sytuacji pojawia się element swoistej ekwiwalentności świadczenia, ponieważ opinia przedsiębiorcy o produkcie stanowi dla dostawcy bardzo cenną informację płynącą z rynku od potencjalnego użytkownika, do którego potrzeb dostawca adresuje swoją ofertę. Informacji tej nie zdobędzie on samodzielnie testując oferowany produkt. W tym przypadku przewagę zyskują argumenty przemawiające za tym, że czynność ta nie powinna się wiązać z powstaniem przychodu dla przedsiębiorcy.

Źródło: GP